Środowisko i poziom życia

981

Czując dyskomfort, osoba podejmuje działania mające na celu usunięcie tego dyskomfortu poprzez odpowiednią transformację materii żywej lub nieożywionej. Innymi słowy, wprowadza zmiany w środowisku, które powodują podniesienie standardu życia.
Od zarania dziejów ludzie dostosowali środowisko do swoich potrzeb – w przeciwieństwie do zwierząt, nie czekali, aż w niektórych miejscach wyrosną jadalne owoce, i sami je uprawiali, nie tylko polowali, ale także hodowali bydło, nie szukali schronienia tylko w miejscach nadanych im przez naturę, ale także zbudowali własne. Zdolność do świadomej zmiany natury jest jedną z cech odróżniających ludzi od innych stworzeń. Dzięki postępom w dziedzinie wiedzy i technologii oraz coraz bardziej efektywnym metodom produkcji środowisko ludzkie staje się dla niego bardziej przyjazne – coraz bardziej różni się od środowiska naturalnego – co skutkuje lepszymi warunkami i dłuższym życiem. Przeszkody stojące na drodze do poprawy materialnego wymiaru istnienia to wojny i klęski żywiołowe. Ponadto historia ludzkości charakteryzuje się ciągłą poprawą poziomu życia.

Niektórzy twierdzą, że człowiek, dążąc do poprawy swojego losu, niszczy środowisko naturalne. Prawdą jest, że postępowi gospodarczemu towarzyszy zużycie surowców nieodnawialnych. Jednocześnie jednak rozwój gospodarczy charakteryzuje się tym, że surowce są wykorzystywane coraz bardziej efektywnie, a funkcjonowanie systemu cen powoduje, że ludzie próbują zastąpić towary, których brakuje w procesie produkcyjnym, surowcami, które są stosunkowo dużymi lub odnawialnymi materiałami. Zaniepokojeni losem środowiska naturalnego korzystają jednocześnie ze wszystkich korzyści ekonomicznych i trudno sobie wyobrazić, że byliby gotowi je porzucić.

Musimy również pamiętać, że nie można mówić o konflikcie między działalnością człowieka a środowiskiem naturalnym. Nieporozumienie może wystąpić tylko między racjonalnymi istotami, które mają inną wizję korzystania z danego zasobu. Zdarza się, że działania jednego człowieka wyrządzają szkodę drugiemu – np. fabryka emitująca zanieczyszczenia ma negatywny wpływ na warunki życia ludzi mieszkających w jej pobliżu. Konflikty takie można jednak rozwiązać na podstawie praw własności, służebności i umów.

W przeciwieństwie do różnych fatalistycznych wizji efekt postępu gospodarczego nie tylko pozbawia przyszłe pokolenia zasobów nieodnawialnych. Chociaż prawdą jest, że kolejne pokolenia będą miały do ​​dyspozycji mniej takich towarów, odziedziczą także nowe technologie i metody produkcji, które podniosą standard życia. Nic nie wskazuje na to, aby postęp gospodarczy nagle zatrzymał się z powodu braku surowców. Nawet jeśli niektórym z nich zabraknie, ludzie znajdą odpowiednie substytuty dzięki swojej kreatywności.