Janet Yellen jest pierwszą kobietą przewodniczącą Rezerwy Federalnej i jest najbardziej wpływową ekonomistką w Stanach Zjednoczonych. Historyczna droga Yellen do Federacji została utorowana dzięki ciężkiej pracy, doskonałym kontaktom politycznym i wierze w zdolność ekonomistów do pomocy rodzinom pracującym.
Wczesne życie i edukacja
Janet Yellen była wychowywana przez ojca, lekarza, a jej matka, nauczycielka, w Brooklynie. Jej przyjaciele i znajomi opisują ją jako miękką, uczącą się, intelektualną i empatyczną. Jej droga na szczyt łańcucha dowodzenia Rezerwy Federalnej brzmi jak marzenie akademickiego karierowiczów: zamiłowanie do uczenia się przez całe życie, nieskazitelny rekord szkoły, licencjat w Brown i doktorat z Yale.
Podczas studiów w Pembroke College w Brown University, Yellen uczestniczyła w wykładzie znanego ekonomisty keynesistycznego i profesora Yale, Jamesa Tobina. Wyjechała pod wrażeniem jego „silnego poczucia moralności i odpowiedzialności społecznej” i od razu zdecydowała się pracować na drodze do kariery ekonomicznej.
Nauki techniczne ekonomii keynesowskiej nigdy nie były trudne dla Yellen, która zawsze doskonaliła się w szkole, a w szczególności w matematyce. Kiedy ukończyła liceum w Fort Hamilton, Yellen była waledykiem klasy, redaktorem szkolnej gazetki i zdobywcą nagrody z matematyki, nagrody naukowej i nagrody za osiągnięcia na wydziale angielskim.
Yellen wyszła nawet za mąż za innego ekonomistę, George’a A. Akerlofa, którego poznała na lunchu dla Gubernatorów Systemu Rezerwy Federalnej. Akerlof był daleki od tego, by jego żona przyćmiła go w cieniu; w 2001 r. dzielił z Michaelem Spence’em i Josephem Stiglitzem nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii na temat asymetrycznej informacji.
Janet Yellen: Tło i filozofia
9 października 2013 r. prezydent Barack Obama nominował Janet Louise Yellen na przewodniczącą Zarządu Rezerwy Federalnej. Zastąpiła ona Bena Bernankego i miała pozostać członkiem zarządu do 2024 roku. Jellen miała za zadanie utrzymać stopniowe ożywienie gospodarki na właściwym torze. Obama nazwał Yellen, która jest pierwszą kobietą, która przewodzi bankowi centralnemu, „jedną z głównych ekonomistów i decydentów narodu”, która jest „znana z dobrego osądu”.
Jej pierwsza kadencja rozpoczęła się 1 lutego 2014 roku, a zakończy się cztery lata później, w lutym 2018 roku. W listopadzie 2017 roku prezydent Donald Trump zdecydował, że nie zaproponuje jej drugiej kadencji i wyznaczył na jej miejsce Jerome’a Powella. Trump nazwał ją „wspaniałą kobietą, która wykonała wspaniałą pracę”, ale jej poparcie dla przepisów finansowych może zaszkodzić jej szansom na zabezpieczenie drugiej kadencji.
20 listopada 2017 roku Yellen ogłosiła swoją rezygnację z członkostwa w Radzie Rezerwy Federalnej, gdy tylko Jerome Powell został zaprzysiężony. Była pierwszym przewodniczącym od prawie 40 lat, który nie otrzymał drugiej kadencji.
Tło i historia
Janet Yellen urodziła się w rodzinie żydowskiej klasy średniej na Brooklynie, N.Y. 13 sierpnia 1946 roku. Jej matka była nauczycielką, ojciec lekarzem, a ostatecznie została redaktorem gazety Fortu Hamilton High School, którą ukończyła jako valedictorian. W 1967 r. ukończyła z wyróżnieniem studia ekonomiczne na Brown University w Summa cum laude, a w 1971 r. uzyskała tytuł doktora na Uniwersytecie Yale. Następnie pracowała jako profesor na kilku prestiżowych uniwersytetach, w tym na Harvardzie, The London School of Economics i University of California w Berkeley. W 2004 r. została prezesem i dyrektorem generalnym Banku Rezerwy Federalnej w San Francisco, gdzie miała okazję przewidzieć kryzys na rynku kredytów hipotecznych subprime dokładniej niż jej rówieśnicy.
Była również członkiem wielu komitetów i rad gospodarczych, w tym Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju, Amerykańskiej Rady Doradców Gospodarczych i Amerykańskiego Stowarzyszenia Gospodarczego. W latach 1994-97 pełniła funkcję gubernatora Zarządu Rezerwy Federalnej, a także doradcy Biura Budżetu Kongresu Stanów Zjednoczonych. Była pracownikiem naukowym w National Institute of Economic Research i zasiadała w radzie dyrektorów Pacific Council on International Policy. Była także stypendystką Krajowego Stowarzyszenia Gospodarki, MIT i Guggenheima (National Association of Business Economics).
Przed objęciem funkcji przewodniczącego była wiceprzewodniczącą Fedu. Została powołana na tę funkcję na czteroletnią kadencję 4 października 2010 r. przez prezydenta Obamę. Yellen wykorzystała swoje stanowisko, aby przekonać Fed do wykorzystania 2% rocznego celu wzrostu inflacyjnego. Demokraci wezwali Obamę do mianowania Jellen na stanowisko przewodniczącego byłego sekretarza skarbu Larry’ego Summersa z powodu jej „nienagannego życiorysu, skupienia się na bezrobociu i solidnych wynikach jako regulatora bankowego”.
Filozofia
Tak jak jej poprzedniczka, Yellen była zagorzałą gołębicą. Duża część badań, które prowadziła jako ekonomista akademicki, koncentrowała się na zatrudnieniu. Ona i jej mąż, George Akerlof, są ekonomistami keynesistami, którzy uważają, że rynki gospodarcze są zasadniczo wadliwe i do ich prawidłowego funkcjonowania potrzebne są rządowe regulacje. Oboje stworzyli modele ekonomiczne pokazujące, jak firmy dążące do maksymalizacji zysków płacą więcej niż płace minimalne. Model ten był obaleniem konserwatystów takich jak Robert Lucas, którzy nakazali, że elastyczne płace i ceny pozwolą gospodarce łatwiej powrócić do formy po wstrząskach rynkowych. Modele te przyczyniły się do stworzenia podstaw filozofii Nowego Keynesa.
Była pierwszą demokratką, która przewodniczyła Federacji od prawie 30 lat, ale podkreśliła znaczenie niezależności Federacji od procesów politycznych i pozostania bezstronną. Jako przewodnicząca starała się naśladować filozofię Jamesa Tobina, ekonomisty, który wierzył, że gospodarkę można uratować przed recesją poprzez interwencję rządową. Poparła program bond-buyback Bernanke’a i kontynuowała jego kampanię stymulacyjną. Podczas swojej kadencji zaostrzyła również przepisy finansowe i bankowe, aby zapobiec powtórzeniu się przeszłości.
W drugiej części swojej kadencji Yellen opowiadała się za „stopniowym podnoszeniem stóp”, wierząc, że gwałtowny wzrost stóp może uderzyć w gospodarkę „szokiem negatywnym”. Podczas gdy Rezerwa Federalna nie koncentruje się bezpośrednio na stopach zwrotu z giełdy, S&P 500 powróciła 46%, odkąd została prezesem Fed w 2014 roku, średnio ponad 10% rocznie.
Podczas gdy w oczach opinii publicznej Yellen stosowała ostrożne podejście Bernanke’a, wykorzystując skrupulatnie badane dane i technokratyczny sposób, aby zminimalizować niespodziewane zapowiedzi lub inne publikacje, które mogłyby zaszkodzić rynkom.
W 2017 roku Yellen otrzymała nagrodę Paul H. Douglas Award for Ethics in Government. Podczas swojego przemówienia akceptującego powiedziała, że opinia publiczna musi wierzyć, że Fed działa tylko w jej interesie.
