Bernard Baruch urodził się w 1870 roku w Camden (Karolina Południowa) i pochodził z rodziny żydowskiej. W 1881 r. przeprowadził się wraz z rodziną do Nowego Jorku. Jego marzeniem było studiować na Uniwersytecie Yale, ale jego matka nie chce się z nim rozstać i w wieku czternastu lat wstąpił do City College w Nowym Jorku.
Kariera Barucha na Wall Street
Karierę giełdową rozpoczął w 1899 roku, kiedy to po ukończeniu studiów matka pomogła mu znaleźć pracę u przyjaciela, który posiadał miejsce na nowojorskiej giełdzie. Młody Baruch rozpoczął tam pracę jako stażysta. To właśnie tutaj zdobył pierwsze doświadczenie w spekulacjach, arbitrażu i handlu międzynarodowym.
Baruch został maklerem, a następnie partnerem w firmie Housman & Company. Z własnych zarobków i prowizji kupił miejsce na Nowojorskiej Giełdzie Papierów Wartościowych za 19.000 USD (równowartość obecnych 542.857 USD). Tam zgromadził fortunę przed ukończeniem 30 roku życia, spekulując na rynku cukru. W 1903 roku Baruch miał własną firmę brokerską i zyskał reputację „Samotnego Wilka z Wall Street” („Samotny Wilk z Wall Street”) z powodu odmowy wstąpienia do domu maklerskiego. W 1910 r. stał się jednym z najbardziej znanych finansistów na Wall Street.
Wolny czas spędził grając w karty i trenując boks. Znany jest również jako mąż stanu, filantrop i konsultant polityczny. Doradzał amerykańskim prezydentom: Doradzał Wilsonowi podczas pierwszej wojny światowej w kwestiach obronnych, Rooseveltowi podczas drugiej wojny światowej i kiedy wprowadzał nowy porządek gospodarczy (Nowy Ład).
„Jestem spekulantem, ale takim, który rozkłada ryzyko i sprawia, że rynki stają się bardziej płynne. Jego drugie słynne powiedzenie brzmi: „Nikt jeszcze nie zgubił koszuli od zysku. (tzn. sprzedaż zanim rynek osiągnie swój szczyt). Baruch jest prawdopodobnie najlepiej pamiętany jako doradca prezydentów Stanów Zjednoczonych (takich jak Woodrow Wilson na pokojowej konferencji w Paryżu) i jako osoba zaufana przez celebrytów.
