Roczny dochód netto z inwestycji wyrażony jako procent początkowych kosztów. Rentowność jest zatem miarą zwrotu na inwestycji lub wydajności, która odróżnia zainwestowany kapitał od dochodu z inwestycji.
Stopa dochodu istnieje pod różnymi postaciami: „dochód bieżący” (dochód z kuponu podzielony przez cenę rynkową inwestycji), „stopa dochodu w okresie do wykupu” (kalkulacja wewnętrznej stopy zwrotu), „stopa dochodu obligacji” (przeliczona na stawkę roczną półroczna stopa zwrotu), „stopa dochodu w okresie do wcześniejszego wykupu” (stopa dochodu z obligacji, która została wykupiona przed terminem zapadalności), „stopa dochodu w okresie do refundacji” (stopa dochodu do momentu wygaśnięcia ograniczeń przedpłaty), „stopa dochodu w okresie do sprzedaży” (stopa dochodu, gdy obligacja wraca do emitenta). Stopa dochodu określonego instrumentu będzie zazwyczaj funkcją stopy dochodu wolnej od ryzyka, marży kredytu (jako rekompensacja ryzyka), czasu trwania (okres czasu do terminu zapadalności) oraz każdej zawartej opcji. W sytuacji kiedy inwestycja obejmuje transakcje na rynku giełdowym, arbitraż cenowy zazwyczaj sprawia, że stopa dochodu instrumentu finansowego będzie zgodna z osiągalną na rynku stopą zwrotu inwestycji o podobnym ryzyku oraz terminie zapadalności.
