Długoterminowa strategia inwestycyjna dla osób prywatnych, która początkowo opiera się głównie na inwestycjach w akcje i stopniowo przechodzi na obligacje, w miarę jak osoba oszczędzająca zbliża się do emerytury. Dopóki ludzie są młodzi, mogą sobie pozwolić na większe ryzyko, ponieważ mają stałe pensje, z których mogą się utrzymać. Umożliwia im to uzyskanie lepszych długoterminowych zysków z inwestycji w akcje według strategii „kup i trzymaj”. Zbliżając się do emerytury, nie można już pozwolić sobie na takie ryzyko. Zatem powinno się stopniowo przejść z inwestycji w akcje na inwestycje, np. w obligacje, które lepiej zachowują zgromadzony majątek. Strategia inwestycyjna na całe życie ma na celu czerpanie korzyści z lepszych długoterminowych zysków z akcji, których ryzyko zazwyczaj zmniejsza się, im dłuższy jest okres trzymania akcji. Strategia ta ma dużo wspólnego z metodą uśredniania ceny, ponieważ oparta jest na modelu zdyscyplinowanego oszczędzania: wczesnego, równomiernego i trwałego inwestowania przez całe życie.