Inwestor finansowy dokonuje inwestycji w spółkę z założeniem zwrotu z zainwestowanego kapitału jako wyjścia w okresie nie dłuższym niż kilka lat.
Innymi słowy, inwestor finansowy dokonuje inwestycji przy użyciu starej zasady „kupuj tanio i sprzedawaj tanio” jako głównego podejścia.
Ważną cechą inwestora finansowego jest to, że dokonuje on wejścia kapitałowego z zamiarem wyjścia na okres nie dłuższy niż 10 lat.
Cechy charakterystyczne inwestora finansowego
Inwestorzy finansowi inwestują w spółki działające we wszystkich sektorach rynku.
Inwestują w projekty, które są na każdym etapie rozwoju. Innymi słowy, inwestują zarówno w projekty dotyczące nasion i nasion, startupów z MVP, jak i dojrzałych firm o wielomilionowych przychodach.
Głównym celem inwestora finansowego jest osiągnięcie zysku kapitałowego. Zysk ten jest generowany, gdy sprzedaje akcje spółki, w którą wcześniej zainwestował, czyli wyjście.
Inwestor finansowy wycofuje się z inwestycji, sprzedając m.in. udziały w spółce lub spółce:
- na giełdzie papierów wartościowych w ramach IPO lub później,
- inwestor strategiczny (branżowy),
- inny inwestor finansowy (na przykład wykup menedżerski lub MBO).
W przypadku inwestycji w spółki na wczesnym etapie rozwoju, zyski kapitałowe są zazwyczaj jedynym rodzajem zysku, jaki może osiągnąć inwestor finansowy.
Inwestycje w spółki dojrzałe są połączone z innymi możliwościami zysku dla inwestora finansowego. Najczęstszym przypadkiem jest sytuacja, w której uzyskuje się dochody z dywidend wypłacanych przez spółkę, w którą inwestor finansowy zainwestował.
Sposób finansowania inwestycji zależy przede wszystkim od etapu rozwoju firmy.
We wczesnych etapach rozwoju firmy inwestor finansowy przeprowadza rundy inwestycyjne w formie kapitału.
Chodzi o to, że inwestor po wejściu kapitałowym do spółki uzyskuje udziały lub akcje w takiej spółce.
Wyjątkowo, na wczesnym etapie (wstępnym lub zalążkowym) wykorzystywane są czasami pożyczki z możliwością zamiany na akcje lub udziały.
Na późniejszych etapach rozwoju firmy, coraz częściej, oprócz finansowania w formie kapitału własnego, inwestor finansowy korzysta z finansowania dłużnego i tzw. mezzanine.
Finansowanie typu mezzanine to instrumenty posiadające cechy zarówno długu, jak i kapitału własnego. Ten rodzaj finansowania wykorzystuje rozwiązania z zakresu instrumentów pochodnych, takich jak opcje kupna lub sprzedaży, a także kontrakty terminowe typu futures.
Rodzaje inwestorów finansowych
Inwestorzy finansowi mogą obejmować, ale nie ograniczają się do następujących inwestorów:
- przyjaciele i rodzina, anioły biznesu,
- fundusze kapitału podwyższonego ryzyka,
- fundusze inwestujące w fazach późniejszych niż Venture Capital, w tym m.in. fundusze wykupu i fundusze hedgingowe.
Wątpliwe jest, czy kapitał podwyższonego ryzyka (CVC) powinien być uwzględniony jako inwestor finansowy.
Teoretycznie, w przypadku korporacyjnego kapitału podwyższonego ryzyka, kwestie branżowe są prawie zawsze drugorzędne. Głównym celem funduszu CVC jest działalność finansowa, tj. maksymalizacja zwrotu z inwestycji.
Dlatego też, moim zdaniem, fundusz CVC należy uznać za inwestora finansowego.
Znaczenie dla właściciela firmy
Wielu właścicieli (założycieli) firm, szukając kapitału, zastanawia się, czy inwestor finansowy jest dobrym rozwiązaniem zarówno dla swojej firmy, jak i dla siebie.
Inwestor finansowy jest z pewnością dobrym rozwiązaniem, gdy założyciel stara się sprzedać wszystkie udziały w ciągu kilku lat po inwestycji.
W przeciwieństwie do inwestora strategicznego (branżowego), inwestor finansowy inwestuje tylko wtedy, gdy widzi realne możliwości wyjścia z inwestycji.
Dla niego, im więcej ścieżek wyjścia, tym ciekawszy jest projekt inwestycyjny.
