Victor Riqueti, markiz de Mirabeau (ur. 5 października 1715 r., Pertuis, Fr. – zmarł 13 lipca 1789 r. w Argenteuil), francuski ekonomista polityczny, prekursor, a później patron fizjokratycznej szkoły ekonomicznej. Był ojcem znanego francuskiego rewolucjonisty Comte de Mirabeau.
Po odbyciu służby w wojnie o sukcesję polską (1733–38) i wojnie o sukcesję austriacką (1740–48) Mirabeau opuścił wojsko, by poświęcić się studium ekonomii politycznej. W swoim pierwszym dużym dziele Mémoire koncern l’utilité des états provinciaux. . . (1750; „Memorandum dotyczące przydatności majątków prowincjonalnych.”). Skrytykował wysoce scentralizowany system rządowy ustanowiony przez króla Ludwika XIV i zaproponował, aby zgromadzenia prowincjonalne, które istniały wtedy tylko w niewielkiej części Francja, niech powstanie w całym królestwie. W swoim popularnym „L’Ami des hommes, ou Traité de la population” (1756–1758; „Przyjaciel człowieka, czyli traktat o ludności”) Mirabeau mocno zapożyczał z pomysłów Richarda Cantillona, wcześniejszego pisarza brytyjskiego z XVIII wieku, podkreślając prymat rolnictwa nad handlem jako źródłem bogactwa. Podejście Mirabeau do ekonomii przewidywało doktryny formułowane przez fizjokratyczną szkołę François Quesnaya, a markiz wkrótce związał się z próbami fizjokratów zreformowania przestarzałego, nieefektywnego systemu podatkowego Francji. W Théorie de l’impôt (1760; „Teoria opodatkowania”) zaatakował rolników podatkowych (finansistów, którzy nabyli od korony prawo do pobierania podatków pośrednich) i zaproponował zastąpienie ich systemem podatków bezpośrednich od gruntów i od dochodów osobistych. Chociaż rolnicy podatkowi wywierali presję na rząd, aby wygnali Mirabeau do swoich posiadłości w Bignon, nadal poświęcał swoje wysiłki na rzecz rozwoju fizjokracji.
