Alokacja aktywów – Podział środków instrumentów finansowych między rynkami w celu osiągnięcia dywersyfikacji lub jak najwyższego zwrotu.
Analityk rynkowy – Osoba badająca wykresy i tabele z danymi z przeszłości, by znaleźć wśród nich określone tendencje i przewidzieć odwrócenie tendencji. Jego obowiązki obejmują też obserwację pewnych wzorców i cech charakterystycznych dla określonych diagramów, by wydobyć z nich dane o poziomie oporu, wzorcach nagłych wzrostów i spadków, które uważa się za wyznaczniki odwrócenia tendencji.
Analiza techniczna – Badanie działań rynkowych, przede wszystkim przy wykorzystaniu diagramów, by prognozować przyszłe ceny i tendencje, a także dostarczać szczegółów o suporcie i poziomach oporu. W dalszej mierze, chodzi o identyfikację tendencji i wskazuje odwrócenie trendu. Jest powszechnie używana przez głównych graczy na rynku (tych, którzy zmieniają kursy przez samą ilość tego, czym handlują) i stała się popularną formą analizy służącej do śledzenia i prognozowania ruchów waluty.
Aprecjacja – wzrost wartości waluty w odpowiedzi na zapotrzebowanie rynku bez podjęcia oficjalnego działania.
Arbitrage channel – Zakres cen, w którym niemożliwy jest arbitraż między rynkiem kasowym, a terminowym.
Arbitraż – Jednoczesny zakup i sprzedaż w obrębie różnych rynków takich samych lub równoważnych instrumentów finansowych, który umożliwia uzyskanie zysku z różnicy cen lub waluty, różnicy kursowej i punktów swapowych. Może być uzyskany z różnic w stopie depozytowej.
Ask price (cena zakupu) – Cena, po której oferowana jest waluta lub instrument.
At best – Instrukcja udzielona maklerowi w celu zakupu lub sprzedaży po możliwie najlepszym kursie.
At or better – Zlecenie do wykonania po wskazanym lub korzystniejszym kursie.
– B –
Back office – System rozliczeniowy i związane z nim procesy.
Bank centralny – Bank odpowiedzialny za kontrolę polityki monetarnej państwa. Jest to zwykle bank emisyjny, udziela on licencji bankowych i sprawuje nadzór nad systemem kontroli wymiany walutowej.
Bank koresponedent – Reprezentant obcego banku, który regularnie świadczy usługi dla banku, który nie działa w pokrewnej dziedzinie np. ułatwia transfer funduszy. W USA często zdarza się to na polu krajowym, ze względu na ograniczenia bankowe.
Bank line – Linia kredytu udzielonego klientowi przez bank, również znana jako „linia.”
Bank pośredniczący – (1) Bank pełniący funkcję banku zagranicznego. (2) Na rynku euro – bank pośredniczący powołany jest w skład konsorcjum przez inne banki w celu obsługi administracji kredytowej.
Bank Rezerwy Federalnej / FED – Amerykański bank centralny.
Baza monetarna – Waluta obiegowa plus depozyty wymagane przez bank w banku centralnym.
Bid (Oferta kupna) – Cena, po której nabywca gotowy jest kupić walutę lub instrument.
Bieżąca wycena rynkowa – Codzienne skorygowanie konta, by odzwierciedlało naliczone zyski lub straty, często niezbędne do wyliczenia zmiennych depozytów.
Bilans płatniczy – Systematyczna dokumentacja transakcji ekonomicznych w określonym czasie dla danego państwa. (1) Termin jest używany w odniesieniu do: (i) bilansu płatniczego na ,,rachunek bieżący’’ lub (ii) rachunku bieżącego oraz określonych długoterminowych przepływów kapitału. (2) Wspólne zestawienie bilansu handlowego, bieżącego bilansu, rachunku obrotów kapitałowych i bilansu obrotów niewidocznych składających się razem na łączny bilans płatniczy. Długotrwały deficyt bilansu płatniczego może prowadzić do ograniczeń w transferach kapitałowych i/lub spadku wartości waluty.
Book – Podsumowanie pozycji walutowych przez maklera, desk albo room. Suma aktywów i pasywów. Jeśli średni okres wymagalności jest krótszy niż w przypadku aktywów, bank używa krótkiego i otwartego booka. Przekazanie booka odnosi się do transferu pozycji tradingowych banku do innego biura na koniec dnia np. z Londynu do Nowego Jorku.
Bretton Woods (1944) – Porozumienie, na mocy którego określono stały kurs walutowy. Jego celem było zapewnienie stabilności światowej gospodarki po Wielkim Kryzysie i II wojnie światowej. Na mocy tego porozumienia określono kurs wymiany głównych walut w stosunku do dolara i ustalono cenę złota na 35 dolarów. Konieczna była interwencja banku centralnego w celu utrzymania sztywnego kursu wymiany. Amerykański Bank Centralny był zmuszony wymieniać dolary na złoto, co w końcu doprowadziło do upadku tego systemu, gdy spadł popyt na dolara i zmniejszeniu uległy rezerwy złota. Zmusiło to prezydenta Nixona do zaprzestania wymiany dolara na złoto, działanie systemu oficjalnie zakończyło się w roku 1971.
Broker – Agent wykonujący polecenia zakupu i sprzedaży walut oraz innych instrumentów w zamian za prowizję albo zarabiając na spreadzie. Brokerzy to agenci pracujący za prowizję, a nie na własny rachunek. Na rynku Forex brokerzy występują jako pośrednicy między bankami, skłaniając nabywców i sprzedawców do porozumienia, za co otrzymują prowizję płaconą przez inicjatora lub obie strony. Jest 4-5 znaczących światowych brokerów, działających w ramach spółek zależnych, programów partnerskich i jako partnerzy w wielu krajach.
Bundesbank – Bank Centralny RFN.
Byk, byczy, rynek byka – Byk to osoba, która uważa, że ceny na rynku wzrosną. Osobę taka określa się jako byczą. Rynek byka (hossa) to rynek rosnących kursów, koniunktury. Jeśli przewiduje się wzrost, określamy rynek mianem byczego.
– C –
Carry – Koszty odsetek z zabezpieczeń finansowych lub innych posiadanych instrumentów finansowych.
Cena/kurs spotowy – Cena, po której dokonuje się aktualnie transakcji na rynku transakcji natychmiastowych.
– D –
Data Rozliczenia – Termin płatności kontraktu, gdy dokonuje się wymiana walutowa. Powszechniej znana na rynku Forex jako data walutowania.
Data transakcji – Data zawarcia transakcji.
Data umowy – Data zawarcia transakcji.
Data walutowania – Dla transakcji spot są to dwa dni robocze w kraju, w którym jest dany bank. Jedyny wyjątek od tej reguły to dzień spot w centrum kwotowania zbieżny z dniami ustawowo wolnymi od pracy w kraju pochodzenia waluty. Data walutowania przesuwa się wtedy o dobę.
Data zawarcia transakcji – Dzień zawarcia umowy.
Daytrader – Trader, którego pozycje zamykane są w dniu ich otwarcia.
Deal ticket – Podstawowa metoda zapisywania podstawowych informacji dotyczących transakcji.
Dealer uprawniony – Instytucja finansowa lub bank, który został upoważniony do zawierania transakcji dewizowych.
Dealer – Osoba lub firma działająca na własny rachunek, niebędąca agentem, skupująca lub sprzedająca zabezpieczenia. Działają na własny rachunek i własne ryzyko.
Deflator – Różnica pomiędzy wartością PKB realną i nominalną, będąca odpowiednikiem całościowego poziomu inflacji.
Depozyt jednodniowy (Tom next) – Jednoczesne kupowanie waluty do dostarczenia następnego dnia i sprzedaż w dzień spot lub na odwrót.
Depozyt obowiązkowy – Minimalny depozyt, jaki inwestor musi posiadać na koncie cały czas, zależny od wszystkich zawartych kontraktów.
Deprecjacja – Spadek wartości waluty wywołany siłami rynkowymi, a nie oficjalnymi działaniami.
Desk – Termin odnoszący się do grupy dokonującej określone transakcje na walucie lub kilku walutach.
Dewaluacja – Sytuacja, gdy spada wartość waluty w stosunku do innych, czyli potrzeba większej ilości jednostek waluty krajowej do zakupu obcej. Różni się to od deprecjacji tym, że deprecjacja jest wynikiem zmian popytu na rynku forex, podczas gdy dewaluacja wynika z polityki rządu. Walutę dewaluuje się, by poprawić bians handlu, gdy eksport staje się tańszy dla obcych eksporterów, a import droższy dla krajowych konsumentów.
Dirty float – System kursów wymiany, w którym waluta nie jest sztywna, ale zarządzana przez bank centralny, w celu uniknięcia większych fluktuacji kursu wymiany. Kursem zarządza się przez zmiany stóp procentowych, by zwiększyć, bądź pomniejszyć przepływa kapitału, tudzież przez nabywanie i sprzedaż waluty. System ten porównuje się z Pure Float, gdzie nie ma interwencji banku centralnego i kurs wymiany jest głównie ustalany przez rynek i transakcje spekulacyjne.
Dzień roboczy – Dzień, w którym banki są otwarte dla biznesu. W transakcjach forex dzień roboczy zdarza się tylko, jeśli banki w obu centrach finansowych są otwarte; wszystkie powiązane z transakcją centra walutowe są otwarte.
– E –
EBC – Europejski Bank Centralny. Zarządza walutą euro oraz europejskimi stopami procentowymi/polityką monetarną.
ECU – Europejska Jednostka Walutowa.
Efekt domina – Termin używany do opisania rozprzestrzeniania się kryzysu ekonomicznego z jednego kraju do innego, leżącego w pobliżu. Po raz pierwszy użyto tego terminu podczas azjatyckiego kryzysu finansowego z roku 1997, który zaczął się w Tajlandii i szybko przeniósł na inne rynki wschodnioazjatyckie. Obecnie stosuje się go do określania niedawnego kryzysu w Argentynie i efektu, jaki miał na inne latynoamerykańskie kraje.
Efekt Fishera – Związek istniejący między stopami procentowymi, a wahaniami kursu wymiany, więc w sytuacji idealnej, różnice stóp procentowych byłyby dokładnie wyrównane przez ruchy kursu wymiany. Zobacz parytet stopy procentowej.
Efektywna stopa procentowa – Próba podsumowania skutków, jakie na krajowym bilansie handlowym miała zmiana waluty krajowej w stosunku do innych walut.
EFT – Elektroniczny Przekaz Pieniężny.
Ekspozycja – (i) Kapitał pracujący netto – Aktualne aktywa w obcej walucie, po odjęciu zobowiązań krótkoterminowych; (ii) metoda finansowania netto – Aktualne aktywa w obcej walucie, po odjęciu zobowiązań krótkoterminowych i długów długoterminowych w walucie; (iii) Metoda monetarna/niemonetarna – aktywa pieniężne i zobowiązania w obcej walucie obliczane są według aktualnych kursów wymiany, podczas gdy pozycje niepieniężne oblicza się według odpowiednich historycznych kursów.
Elastyczny kurs przeliczeniowy – Kurs wymiany ze stałym parytetem w stosunku do jednej lub kilku walut z częstymi rewaluacjami. Forma płynnego mechanizmu walutowego.
EMS – Europejski System Monetarny.
Eurodolar – Nazwa zdenominowanego depozytu, bądź pożyczki udzielonej poza terytorium USA.
Europejski System Monetarny – System utworzony w celu ustabilizowania lub nawet eliminacji ryzyka przy wymianie pomiędzy państwami członkowskimi EMS, jako element unijnej polityki konwergencji. Zezwala on walutom na ruch w sposób kontrolowany (wskaźnik dywergencji) w ramach ustalonych pasm (parytety), w odniesieniu do ECU i ostatecznie do walut nawzajem.
– F –
Fed – System Rezerwy Federalnej Stanów Zjednoczonych. Członkostwo w Federalnej Agencji Gwarantowania Depozytów jest obowiązkowe dla członków Fed. Agencja była mocno zaangażowana w kryzys kas oszczędnościowo-pożyczkowych pod koniec lat 80.
FOMC – Komitet Otwartego Rynku, organizacja ustalająca cele podaży pieniądza w USA, które wdrażane są przez stopy procentowe Funduszu Fed.
Forex club – Grupy utworzone w głównych centrach finansowych, których celem jest edukowanie i zachęcanie do kontaktów pomiędzy maklerami dewizowymi, pod patronatem stowarzyszenia Cambiste International.
Forex – Wymiana Walutowa.
Front office – Czynności wykonywane przez dealera, będące zwyczajnymi czynnościami tradingowymi.
FX – Wymiana walutowa.
– G –
G10 – Grupa G7 plus Belgia, Holandia i Szwecja. Współpracuje ona z Międzynarodowym Funduszem Walutowym. Czasem zapraszana jest do niej Szwajcaria.
G7 – Grupa siedmiu dominujących gospodarczo krajów: USA, Niemcy, Japonia, Francja, Wielka Brytania, Kanada i Włochy.
Gap – Różnica pomiędzy terminem płatności a przepływem gotówki w banku lub księgowości dealera. Jest to forma ekspozycji na stopy procentowe.
Grid – Stała marża, w obrębie której może zachodzić fluktuacja kursów wymiany.
– H –
Handel wewnętrzny – Kontrakt, który nie generuje ani zysku ani straty.
Head and shoulders – Model w tendencjach cen, uważany za wskaźnik odmiany tendencji cenowej. Cena rośnie od jakiegoś czasu, aż osiąga szczyt na „lewym ramieniu”, a potem spada z powodu realizacji zysków. Następnie znów rośnie aż osiągnie „głowę” i wtedy znów realizacja zysków powoduje spadek cen aż do „ramienia”. Kolejny niewielki wzrost lub stabilizacja wskazują, że zbliża się duży spadek. Gdy cena osiągnie poziom „szyi”, należy sprzedawać.
Hit the bid – Zgoda na zakup lub sprzedaż bez negocjacji.
– I –
IMM – Międzynarodowy Rynek Walutowy, będący częścią chicagowskiej Giełdy Towarowej, która analizuje waluty i ich stabilność finansową w przyszłości. Zajmuje się też badaniami nad przewidywanym zakresem cen na rynku, bazując na opcjach premium.
Indicative quote – Niestała cena organizatora rynku.
Inflacja – Stały wzrost w poziomie cen w połączeniu ze spadkiem mocy nabywczej. Czasem określa się to zjawisko nadmiernym ruchem w poziomie cen.
Internacjonalizacja – Odnosi się do waluty używanej powszechnie do denominowania handlu i transakcji kredytowych przez osoby niebędące obywatelami państwa biorącego w tej transakcji udział np. dolar amerykański albo frank szwajcarski.
Interwencja – Działanie podjęte przez bank centralny w celu wpłynięcia na wartość jego waluty. Wspólna interwencja ma miejsce, gdy kilka banków centralnych kontroluje kurs wymiany.
– K –
Kabel – W żargonie Wymiany Walutowej mianem kabla określa się parę walutową dolara amerykańskiego i funta brytyjskiego. Jest to aluzja do kabla położonego na dnie Atlantyku, który łączył dalekopisy w Nowym Jorku i Londynie.
Kapitał ryzyka – Ryzyko narastające z tego powodu, że bank musi zapłacić drugiej stronie, bez wiedzy, czy ta strona jest w stanie spełnić swoje zobowiązania wynikające z umowy. Zobacz Herstatt.
Kiwi – Potocznie o dolarze nowozelandzkim.
Konsolidacja – Kolejne analityczne pojęcie odnoszące się do stanu, gdy kursy wahają się w obie strony, zwykle po tym, jak rynek osiągnie szczyt lub dno.
Kontrakt – Zgoda na kupno albo sprzedaż określonej ilości danej waluty.
Kontrola wymiany – System kontroli wpływów i wypływów forex. Używa on narzędzi takich jak licencje dla wielu walut, kwoty, aukcje, limity, opłaty wyrównawcze i dopłaty.
Konwersja – Proces, w którym aktywa lub pasywa zdenominowane w jednej walucie, są wymieniane na aktywa lub pasywa w innej walucie.
Kopiejka – Potoczna nazwa duńskiej korony.
Korekta techniczna – Skorygowanie ceny, niebazujące na giełdowej koniunkturze, ale czynnikach takich jak ilość i charting.
Korekta – Termin analityczny. Gdy rynek idzie wyraźnie w określonym kierunku, a potem hamuje, to właśnie to hamowanie będzie korektą. Pojawia się ona często przy okazji na rynku byczym lub niedźwiedzim. Korekty są składnikiem ogólnego trendu (zwyżkowego lub zniżkującego) i nie uważa się je za kończące ten trend, na przykład odwracając go. Korekta zwykle wzmacnia podstawy tendencji do znoszenia przyszłych strat lub zysków w najbliższych dniach/tygodniach.
Koszyk walutowy – Grupa walut używanych do zarządzania kursem waluty. Czasami tym terminem określa się jednostkę rozliczeniową.
Krótka sprzedaż – Sprzedaż określonej ilości waluty, niebędącej własnością sprzedawcy w momencie transakcji. Krótka sprzedaż dokonuje się zwykle w oczekiwaniu na spadek cen.
Krótkoterminowe stopy procentowe – Zazwyczaj mają termin 90 dni.
Kształtowanie tendencji rynkowych – Dealer kształtuje tendencje rynkowe, gdy kwotuje ofertę kupna i oferowane ceny, po których jest gotów sprzedawać lub kupować.
Kurs centralny – Kurs wymiany w stosunku do ECU przyjęty dla każdej waluty należącej do EMS. Waluty mają ograniczoną możliwość odchyłów od kursu centralnego według odpowiedniego pasma kursowego.
Kurs crossowy – Kurs wymiany dwóch walut, z których żadna nie jest dolarem amerykańskim.
Kurs Kupna – Kurs, po którym rynek, a w szczególności organizator rynku jest skłonny nabyć walutę. Czasem określa się go jako cenę przetargową.
Kurs pełzający – Metoda regulowania kursu wymiany; jest on stały/pełzający, lecz regulowany w pewnych odstępach zgodnie ze wskaźnikami ekonomicznymi lub rynkowymi.
Kurs rewaluacji – Kurs na dany okres lub waluta używana do rewaluacji pozycji lub booka.
Kurs sprzedaży – Kurs, po którym bank jest gotów sprzedać obcą walutę.
Kurs sztywny korygowany skokowo – Termin określający system kursów walutowych, w którym kurs wymiany danego kraju jest ustalony w stosunku do innej waluty, często dolara lub franka francuskiego, natomiast stopa procentowa może od czasu do czasu ulec zmianie. Ten rodzaj kursu uważany jest za podstawę systemu z Bretton Woods. Zobacz: Sztywny kurs walutowy, Kurs pełzający.
Kurs (rate) – (1) Cena jednej waluty w stosunku do innej, zwykle dolara amerykańskiego. (2) Ocena zdolności kredytowej instytucji.
Kwadrat – Balans między kupnem i sprzedażą, przez co dealer nie ma otwartej pozycji.
Kwota bazowa – Wartość lub ilość aktywów ujętych w kontrakcie.
Kwota – Cena wskaźnikowa. Cena kwotowana dla celów informacyjnych, nie handlowych.
Kwotowanie bezpośrednie – Kwotowanie w stałych jednostkach obcej waluty w stosunku do zmiennej kwoty waluty krajowej.
Kwotowanie obustronne – Sytuacja, w której dealer kwotuje zarówno kurs kupna, jak i sprzedaży dla transakcji wymiany zagranicznej.
– L –
Likwidacja – Każda transakcja wyrównująca bądź zamykająca pierwotnie stworzoną pozycję.
Limit dokonywania lokat overnight – Długa pozycja netto lub krótka pozycja w jednej, bądź kilku walutach, którą dealer może przenieść na kolejny dzień handlowy. Przekazanie poleceń do działu operacji finansowych innego banku będącego w innej handlowej strefie czasowej, zmniejsza potrzebę utrzymywania przez dealerów niemonitorowanych ekspozycji.
– M –
Marginalizowanie – Sytuacja, w której główna waluta schodzi na boczny plan, ponieważ rynek zainteresowany jest inną parą walutową.
MFW – Międzynarodowy Fundusz Walutowy, założony w 1946 r. by zapewnić płynność środków między państwami na krótszy lub dłuższy okres i promować liberalizację kursów wymiany. MFW wspiera kraje, które mają kłopoty z bilansem płatności i zaciągniętymi kredytami.
Miękki Rynek – Więcej potencjalnych nabywców i sprzedawców, co sprawia, że istnieje duże ryzyko gwałtownych spadków cen.
Mikroekonomia – Badanie aktywności ekonomicznej firm lub zdefiniowanych małych grup lub sektorów ekonomicznych.
MPC (Rada Polityki Pieniężnej) – Komisja w Banku Anglii (centralny bank Wielkiej Brytanii), odpowiedzialna za ustalanie stóp procentowych w UK.
– N –
Niedoszacowanie – Kurs wymiany jest zwykle uważany za niedoszacowany, jeśli jest poniżej swych parytetów zdolności nabywczej.
Niedźwiedź, Rynek niedźwiedzia – Terminem Niedźwiedź określa się osobę, która uważa, że ceny rynkowe spadną. Rynek niedźwiedzia (bessa) to termin określający gwałtowny spadek kursu papierów wartościowych. Jeśli oczekuje się dalszego spadku, nazywamy taki rynek niedźwiedzim.
Niepełny pakiet – Niestandardowa liczba transakcji.
Niestabilność – Miara ilości, o jaką cena podaży ma się zmienić w danym okresie.
– O –
Odkryty – Inna nazwa otwartej pozycji.
Oferta – Cena, po której sprzedawca jest skłonny sprzedać. Najlepsza oferta to najniższa dostępna oferta.
Off-shore – Operacje instytucji finansowej, choć fizycznie położonej w określonym kraju, to mającej niewiele wspólnego z jego systemem finansowym. W niektórych krajach bank nie ma pozwolenia na robienie interesów na rynku krajowym, lecz wyłącznie z obcymi bankami.
Opór – Opór jest prognozowanym poziomem cen, gdzie kurs wymiany powinien napotkać presję podażową, która powinna zatrzymać cenę/kurs od dalszego wzrostu. Główni gracze rynkowi, jak banki i fundusze inwestycyjne szukają oporu i wydają zlecenia, które stają się w dużej mierze samospełniającymi się przepowiedniami. Zobacz też suport.
Organizator rynku – Osoba upoważniona do kreowania i utrzymania rynku w instrumencie.
Overnight – Umowa ważna od dziś do następnego dnia roboczego.
– P –
Parytet– (1) Potoczne określenie „twoja cena jest odpowiednią ceną rynkową. (2) Oficjalne kursy w odniesieniu do SDR albo innej waluty zakotwiczonej.
Parytety – Wartość jednej waluty w stosunku do drugiej.
Pasmo kursowe – Zakres, w którym waluta może się wahać. Termin używany w Mechanizmie Kursów Walutowych.
Piła taśmowa – Termin określający sytuację, gdy trader zajmuje pozycję, następnie ruch rynku działa na jego niekorzyść, uruchamia polecenie stop loss, likwidację pozycji, zmienia kierunek na poprzedni. Zjawisko normalne na niestabilnych rynkach.
Pip i point – Większość walut jest kwotowana w liczbach pięciocyfrowych, niezależnie od pozycji kropki dziesiętnej. Pipem określa się najmniejszą część kursu wymiany. W przypadku kursu 1,6500 USD, pip wynosi 0,0001. Zgodnie z tym, jeśli kurs podnosi się o pięć pipów, wyniesie 1,6505. Point to 100 pipów. W powyższym przykładzie, jeśli podniesiemy kurs o 100 pipów, wyniesie on 1,6600.
Płynność – Zdolność rynku do przyjęcia dużych transakcji.
Płynny kurs walutowy – Kurs wymiany, w którym wartość jest determinowana przez siły rynkowe. Nawet płynne waluty podlegają interwencjom organów polityki pieniężnej. Kiedy takie interwencje są częste, mówimy o dirty float.
Podaż zagregowana – Łączna podaż dóbr i usług w gospodarce ze źródeł krajowych (w tym import) dla zaspokojenia popytu zagregowanego.
Podstawa tradingowa – Zajęcie przeciwstawnych pozycji na rynku gotówkowym i terminowym w celu czerpania zysku ze zmian w podstawie.
Podstawa – Różnica pomiędzy ceną gotówkową i terminową.
Podstawy – Czynniki makroekonomiczne uznane za tworzące podstawę wartości realnej waluty, takie jak inflacja, wzrost, bilans handlowy, deficyt rządowy i stopy procentowe.
Polecenie stop loss – Polecenie kupna lub sprzedaży jednej waluty w stosunku do innej, gdy z góry ustalona cena jest osiągnięta. Jest ono zdeponowane w banku lub u brokera i oferuje 24-godzinne zabezpieczenie i będzie w mocy aż do anulowania bądź oferty. Używa się go by chronić zakup/sprzedaż przed negatywnymi ruchami rynku w czasie overnight albo przez okres kilku dni/tygodni. Jest to bezpłatne i stanowi doskonałą bazę dla firm do ochrony przed negatywnymi ruchami, a jednocześnie daje szansę na zysk, jeśli rynek poruszy się w odpowiednią stronę.
Polityka Walutowa – Wiązana z ustaleniem stóp procentowych w gospodarce, celem stymulacji lub zmniejszenia pożyczek i tym samym popytu konsumenckiego i wydatków konsumenckich. Uważa się, że jeśli stopy procentowe rosną w jednym kraju (w normalnych warunkach ekonomicznych), to waluta w tym kraju musi zyskać na wartości w stosunku do walut obcych. Stopa zwrotu lokat oprocentowanych staje się atrakcyjniejsza i popyt obcy na tę walutę powinien wzrosnąć.
Popyt zagregowany – Łączny popyt na dobra i usługi w gospodarce. Obejmuje zarówno popyt na dobra i usługi w sektorze prywatnym i publicznym w obrębie państwa, jak i popyt konsumentów i przedsiębiorstw na dobra i usługi w innych krajach.
Poziomy Supportu – Support to prognozowany poziom cen, gdzie stopa wymiany powinna napotkać nacisk na kupowanie, co powinno powstrzymać cenę/kurs od dalszego spadku. Główni gracze rynkowi (banki, fundusze inwestycyjne) szukają poziomów suportu i oporu, by wydać polecenia, które stają się w dużej mierze samospełniającymi się przepowiedniami. Zobacz też Opór.
Pozycja długa – Zakup akcji, dóbr lub waluty pod inwestycję lub spekulację.
Pozycja krótka – Sprzedaż waluty lub instrumentów, których sprzedawca nie jest właścicielem.
Pozycja netto – Ilość waluty kupiona lub sprzedana, która jeszcze nie została wyrównana transakcją przeciwstawną.
Pozycja ryzyka – Aktywa lub zobowiązania, w ekspozycji na fluktuacje wartości poprzez zmiany w kursie wymiany lub stóp procentowych.
Pozycja zamknięta – Transakcja, która ustala zobowiązania netto względem rynku na zero w odniesieniu do danej waluty.
Pozycja – Wymagane zobowiązania w danej walucie. Pozycja może być płaska lub kwadratowa (bez ekspozycji), długa (więcej waluty kupione niż sprzedane) lub krótka (więcej waluty sprzedane niż kupione).
Produkt Krajowy Brutto – Całkowita wartość produkcji krajowej, przychodów i wydatków w obrębie danego kraju.
Produkt Narodowy Brutto – Produkt Krajowy Brutto plus miara wartości dóbr i usług wytworzonych przez obywateli określonego państwa poza jego granicami.
Prowizja – Wynagrodzenie dla brokera pobierane od klientów za działanie w ich imieniu.
Przepływ zarządzany – Gdy organy polityki pieniężnej regularnie interweniują w rynek, by ustabilizować kurs wymiany albo skierować go w określonym kierunku.
Punkt bazowy – Jedna setna punktu procentowego.
– R –
Rachunek bieżący – Bilans netto płatności międzynarodowych kraju, biorący się z importu i eksportu, razem z transferami jednostronnymi, takimi jak pomoc i przekazy pieniężne dokonywane przez imigrantów. Wyklucza on przepływ kapitału.
Rachunek vostro – rachunek w lokalnej walucie utrzymywany przez bank w innym banku. Terminu tego używa się w odniesieniu do konta drugiej strony, z którego fundusze mają zostać wypłacane lub na niego wpłacane, jako efekt transakcji.
Rally – Wzrost cen poprzedzony okresem spadkowym.
Range – Różnica pomiędzy najwyższą i najniższą ceną zanotowaną w danej sesji tradingowej.
Reakcja – Spadek cen następujący po wzroście.
Realizacja zysku – Zamknięcie pozycji w celu realizacji zysku.
Regulacja – oficjalne działanie, zwykle obejmujące zmianę w obrębie wewnętrznej polityki gospodarczej w celu skorygowania nierównowagi płatniczej lub w obrębie oficjalnego kursu walutowego.
Rewaluacja – Wzrost kursu wymiany waluty w rezultacie oficjalnej interwencji.
Rollover – Swap dokonany w czasie overnight, głównie następnego dnia handlowego w stosunku do obecnego dnia handlowego, czasem zwany też depozytem jednodniowym.
Round trip – Kupowanie i sprzedawanie określonej ilości waluty.
Rozluźnienie – Niewielki spadek cen.
Równowartość – Kiedy nabywa się walutę w stosunku do dolara, jest to wartość transakcji w dolarach.
Rynek dwukondygnacyjny – Podwójny system kursów wymiany, w którym zwykle jeden kurs jest otwarty na naciski rynkowe np. RPA.
Rynek pieniężny – Zwykle odnosi się do zawartej transakcji wymiany do rozliczenia w dzień zawarcia. Terminu tego używa się głównie na rynkach Ameryki Północnej i w państwach, które są zależne w kwestii wymiany walutowej od tych rynków z powodu przynależności do stref czasowych np. Ameryka Łacińska. W Europie i Azji transakcje gotówkowe określa się często jako płatności przychodzące na konto odbiorcy z tą samą datą waluty.
Rynek stabilny – Aktywny rynek mogący absorbować duże sprzedaże lub zakupy waluty, bez większych ruchów.
Rynkowe dno – Rynkowe dno to obszar, w którym spadające ceny spotkały duży suport i przez to nie mogły spadać jeszcze bardziej, wtedy odwróciły tendencję (weszły w byczą tendencję) lub zostały skonsolidowane.
Ryzyko geograficzne – Ryzyko, jakie podejmuje pożyczkobiorca poprzez swoje położenie w danym kraju. Zawiera ono zbadanie ekonomicznych, politycznych i geograficznych czynników. Tabele ryzyka geograficznego są tworzone przez różne organizacje.
Ryzyko kredytowe – Ryzyko, że dłużnik nie pokryje długu; dokładniej, ryzyko, że strona transakcji nie ma środków na pokrycie zobowiązań.
Ryzyko Kursów Wymiany – Ekspozycja na ryzyko/potencjalne straty, jakie firma może ponieść przez zmiany kursów wymiany.
Ryzyko rozliczeniowe – Ryzyko związane z nierozliczeniem transakcji przez drugą stronę.
Ryzyko rozliczeniowe – Termin opisujący sytuację, gdy strona transakcji nie jest w stanie wywiązać się ze swoich zobowiązań transakcyjnych, mimo że wyraża taką gotowość.
– S –
Spot next – Swap w czasie overnight od daty spot do następnego dnia handlowego.
Spot – (1) Najpowszechniejsza forma transakcji walutowych. (2) Spot odnosi się do daty waluty spot, która wymaga rozliczenia w ciągu dwóch dni handlowych, według daty zapisu księgowego.
Spread – Różnica w cenach pomiędzy bidami a oferowanymi kursami. Spread międzybankowy uważany jest za najmniejszy, a zmiany w kursach sprzedaży i tourist buy ogólnie są największe.
Squeeze – Akcja podjęta przez bank centralny, by zredukować podaż, co spowoduje wzrost cen walut.
Standard – Termin odnoszący się do pewnych ilości i rozliczeń transakcji.
Sterylizacja – Działanie banku centralnego na krajowym rynku walutowym, w celu zredukowania wpływu na podaż pieniądza, wynikłego z interwencji w rynek forex.
Stocky – Potocznie o koronie duńskiej.
Stopa bankowa – kurs, po którym bank centralny może udzielić pożyczki krajowemu systemowi bankowemu.
Stopa międzybankowa – Stopa kwotowania banków/brokerów w handlu pomiędzy bankami. Ceny kwotowane za transakcje w wysokości 500,000 USD lub ekwiwalentne.
Stopa procentowa funduszy Fed – Jest to bardzo ważna krótkoterminowa stopa procentowa, sygnalizuje ona opinie Rezerwy Federalnej, co do stanu podaży pieniądza.
Strona transakcji – Druga strona transakcji, z którą zawiera się umowę wymiany.
Swissy – Potocznie o franku szwajcarskim.
Swobodny kurs walutowy – Kurs wymiany, na który oficjalne interwencje w rynek nie mają fizycznego wpływu.
System Rezerwy Federalnej – System banku centralnego Stanów Zjednoczonych, na który składa się 12 banków Rezerwy Federalnej, kontrolujących 12 dystryktów, podlegających Zarządowi Rezerwy Federalnej. Członkostwo w Fed jest obowiązkowe dla banków licencjonowanych przez Agencję Ochrony Waluty, a dobrowolne dla banków licencjonowanych przez państwo.
System waluty złotej – System wsparcia wartości wypuszczanej waluty. Gdy ustala się cenę złota w stosunku do waluty, oznacza to, że zwiększona podaż złota nie obniży jego ceny, ale spowoduje wzrost cen.
Szczegóły – Wszelkie informacje potrzebne do sfinalizowania transakcji wymiany walutowej: dane osobowe, kurs, daty, termin realizacji.
Szczekaczka – Głośnik połączony z telefonem, używany przez brokerów.
Szterling – Funt brytyjski, zwany kablem.
Sztywny kurs walutowy – Oficjalny kurs ustalony przez organy polityki pieniężnej. Często pozwala on na fluktuację w ramach pasma.
Szybki rynek – Gwałtowne ruchy na rynku spowodowane dużym zainteresowaniem nabywców lub sprzedawców. W takich warunkach, standardowe ceny mogą być pominięte, a kwotowanie ofert może odbywać się zbyt szybko, by mogły być w pełni odnotowane
Średnia cena rynkowa – Cena pomiędzy dwoma cenami, średnia oferowanych cen zakupu i sprzedaży oferowanych przez organizatorów rynku.
Średnia ruchoma – Sposób na wyrównywanie danych, często używany w szeregach czasowych.
– T –
Termin rozliczenia – Data, do której wypełnione polecenie musi zostać rozliczone przekazanie instrumentów lub walut i funduszy między nabywcą a sprzedawcą.
Tick – Minimalna zmiana ceny, w górę lub w dół.
Today/Tomorrow – Jednoczesne kupowanie waluty do dostarczenia następnego dnia i sprzedaż w dzień spot lub na odwrót. Także nazywane czasem overnight.
Top – Szczyt rynkowy, gdy ceny w tendencji wzrostowej napotykają silny opór i nie mogą dalej rosnąć, trend się odwraca i przechodzi w trend niedźwiedzi lub przechodzi na inne ceny.
Transakcja tego samego dnia – Transakcja rozliczona w terminie w dniu zawarcia.
Transakcja – Nabywanie lub sprzedaż walut wynikająca z wypełnienia polecenia.
Transakcje zamiany stopy procentowej – Zgoda na zamianę stopy procentowej ekspozycji ze zmiennej na stałą lub odwrotnie. To wymiana płatności odsetkowych decyduje, czy płatności są wymieniane.
Twarda waluta – Waluta, której wartość uważa się za stabilną lub z tendencją wzrostową w stosunku do innych.
– U –
Umowa crossowa – Umowa wymiany walutowej, której przedmiotem są dwie waluty, z których żadna nie jest bazowa.
Uptick – Transakcja wykonana po cenie wyższej niż poprzednia.
– W –
Waluta egzotyczna – Mało płynna waluta.
Waluta podstawowa – Waluta, w której raportowane są wyniki operacyjne banku.
Waluta spot – Standardowe rozliczenie w ciągu dwóch dni roboczych. Zobacz datę walutowania.
Waluta wymienialna – Waluta, która może być swobodnie wymieniana na inną walutę i/lub złoto, bez specjalnego pozwolenia banku centralnego.
Wartość zbywalna – Najmniejsza akceptowalna wartość transakcji.
Wąski rynek – Rynek handlujący niewielkimi ilościami i w którym różnica między bidami i askami jest duża, a płynność instrumentu jest niska.
Wolne rezerwy – Całkowita ilość rezerw w banku, po odliczeniu rezerw wymaganych przez właściwy urząd finansowy.
Wpłacenie gotówki – Rozliczenie tego samego dnia.
Wskaźnik ekonomiczny –Dane ukazujące obecny wzrost gospodarczy i tendencje takie jak sprzedaż detaliczna i zatrudnienie.
Wskaźnik przyspieszeń – Dane poprzedzające zmiany w poziomie rozwoju gospodarczego i aktywności gospodarczej np. zamówienia fabryczne.
Wstępny depozyt – Depozyt wymagany przez firmę działającą na rynku Forex, w celu rozpoczęcia procedury kupna lub sprzedaży określonej ilości waluty.
Wymiana walutowa – Nabywanie lub sprzedaż waluty w stosunku do nabycia/sprzedaży innej waluty.
Wypełnij Lub Zlikwiduj – Polecenie, które musi być zrealizowane w całości, w przeciwnym razie, zostaje anulowane.
Wzajemne kursy walut – Waluta, która normalnie jest kwotowana jako dolary na jednostkę waluty, raczej niż normalna metoda kwotowania jednostek waluty na dolara. Przykład: funt szterling.
– Y –
Yard – Inaczej miliard.
– Z –
Zakotwiczenie – System, w którym ruch waluty jest powiązany z inną walutą. Niektóre zakotwiczenia są ścisłe, podczas gdy inne mają pasma ruchu.
Zarządzanie ryzykiem – Identyfikacja i akceptacja wyrównywania ryzyka zagrażającego zyskowności lub istnieniu organizacji. W odniesieniu do wymiany walutowej, należy przeanalizować rynek, kraj, transfer, dostawę, kredyt i ryzyko kontrahenta.
Zatwierdzenie – Protokół wysłany do drugiej strony, opisujący wszelkie istotne szczegóły dotyczące transakcji.
Zlecenie rynkowe – Polecenie natychmiastowego kupna/sprzedaży instrumentu finansowego po najkorzystniejszej cenie.
Zlecenie Warunkowe (O.C.O. Order) – Zlecenie, które poprzez swoje wykonanie, anuluje inną część tego zlecenia.
Zlecenie ważne do odwołania – Instrukcja udzielona brokerowi, że zlecenie nie kończy się tego samego dnia tradingowego, ale dopiero w momencie odwołania zlecenia.
Zlecenie z limitem ceny – Polecenie kupna lub sprzedaży określonej waluty w stosunku od innej, do momentu osiągnięcia ustalonej wcześniej ceny. Jest ono zdeponowane w banku albo u brokera na 24 godziny, dopóki nie zostanie wypełnione lub zlikwidowane. Używa się go w celu osiągnięcia korzystnej ceny w górnym albo dolnym zakresie. Jest ono bezpłatne i zapewnia doskonałą podstawę dla firm do kupna, bądź pozbycia się waluty w najkorzystniejszym momencie, bez konieczności stałego monitorowania cen, czy kontaktowania się w tej sprawie z bankiem/brokerem.
