Kwit składowy

Dokument wydawany przez magazyny terenowe, stanowiący dowód istnienia i prawnej własności zapasów. Kwitu składowego można później używać do zastawiania towarów jako zabezpieczenie dla kredytodawcy (zob. akredytywa dokumentowa). Co więcej, dzięki indosowaniu kwitu składowego przenieść można także własność towarów. Umożliwia to kredytodawcy ewentualną sprzedaż towarów na rynku. Kwit składowy nie chroni banku przed ryzykiem rynkowym, ale przynajmniej mało prawdopodobne staje się „zniknięcie zapasów w nocy” (kurczenie się aktywów wskutek ich podkradania lub pozaksięgowej sprzedaży). Kwit depozytowy stanowi potwierdzenie i środek ochrony zapasów, a co za tym idzie, umożliwia dokładniejszą kontrolę kredytowania (zob. poniższy cytat). Jego stosowanie budzi też jednak sprzeciw o tyle, że jeśli zapasy są rzeczywiście zbywalne, nie powinno się ich „chomikować” w zbyt dużych ilościach. Drugim zastrzeżeniem jest możliwość sfałszowania kwitu lub dokonania oszustwa w magazynie. Warto zauwa- żyć, że przy jednym z najsłynniejszych oszustw bankowych w historii – Salad Oil Scandal – wykorzystano sfabrykowane kwity składowe (zob. wpis „Tino De Angelis” w Wikipedii).

Wiemy, gdzie je znaleźć

Ani ogólne, ani nawet szczególne obciążenie niesprzedanych aktywów zalegających w magazynie nie chroni banku przed utratą wartości rynkowej przez zapasy, choć rygorystyczna kontrola ich wartości i możliwość zażądania dodatkowego zabezpieczenia czy też sprzedaży istnieją- cych zapasów może zdać egzamin.

T. H. Donaldson, Understanding Corporate Credit (1983), s. 225