W Polsce w drugim półroczu 2016 r. i na początku 2017 r., na skutek wzrostu cen żywca wieprzowego oraz niższych niż przed rokiem cen zbóż i pasz, nastąpiła poprawa opłacalności chowu trzody chlewnej. Znalazło to odzwierciedlenie we wzroście pogłowia świń w grudniu 2016 r. (o 4,9 % w odniesieniu do grudnia 2015 r.), w marcu 2017 r. (o 7,6 % w porównaniu z marcem 2016 r.) oraz w czerwcu 2017 r. (o 4,5 % w porównaniu z czerwcem 2016 r.). W efekcie w 2016 r. zwiększyła się również produkcja i skup żywca wieprzowego.
Według danych sprawozdawczych GUS w 2016 r. do skupu dostarczono 2,3 mln ton żywca wieprzowego, o 3 % więcej niż w 2015 r. W pierwszym półroczu 2017 r. w skupie przeważała tendencja spadkowa, jednakże w lipcu i sierpniu 2017 r. dostawy żywca wzrosły. Od stycznia do sierpnia 2017 r. krajowe podmioty skupiły łącznie 1355 tys. ton żywca wieprzowego, o 0,3 % mniej niż w tym samym okresie 2016 r.
Duża podaż mięsa wieprzowego na rynku unijnym w 2016 r. była równoważona rosnącym popytem na to mięso ze strony krajów azjatyckich (zwłaszcza Chin), co sprzyjało wzrostowi eksportu. W całym 2016 r. unijny eksport produktów wieprzowych wzrósł do ponad 4,1 mln ton, o 23 % w porównaniu z 2015 r. Produktem eksportowym było przede wszystkim mięso surowe. Największy był eksport produktów wieprzowych do Chin, który wzrósł o 63% i wyniósł 1,9 mln ton. Wieprzowinę z UE kierowano również do Japonii (400 tys. ton, o 10 % więcej niż w 2015 r.), Hongkongu (362 tys. ton, o 24 % więcej), Korei Południowej (259 tys. ton, o 7 % więcej) i na Filipiny (216 tys. ton, o 12 % więcej). Wymienione kraje łącznie były odbiorcami 75% eksportu unijnej wieprzowiny. Ponad 70 % wolumenu produktów wieprzowych wyeksportowanych z UE pochodziło z czterech krajów, tj. z Niemiec (25 %), Hiszpanii (19 %), Danii (16 %), Holandii (11 %) i Francji (6 %), a szóstym eksporterem była Polska z 5 % udziałem.
W wyniku spadku uboju trzody chlewnej w UE oraz słabnącego popytu na mięso wieprzowe ze strony Chin eksport produktów wieprzowych z UE do krajów trzecich w okresie 7 miesięcy 2017 r. był mniejszy niż przed rokiem. Od stycznia do sierpnia 2017 r. poza obszar celny UE wywieziono 2,5 mln ton żywca, mięsa, tłuszczów i przetworów wieprzowych (w ekwiwalencie tusz), o 11 % mniej niż w tym samym okresie 2016 r. Głównym odbiorcą asortymentu wieprzowego z Unii nadal pozostawały Chiny, jednak wolumen eksportu do tego kraju zmniejszył się o 32 % w odniesieniu do tego okresu w 2016 r. i wyniósł 897 tys. ton. Kolejnymi odbiorcami były Japonia (283 tys. ton, wzrost o 8 %), Hongkong (232 tys. ton, wzrost o 2 %), Korea Południowa (182 tys. ton, wzrost o 20 %) i Filipiny (170 tys. ton, wzrost o 17 %).
W Polsce od 2015 r. w eksporcie produktów wieprzowych utrzymuje się tendencja wzrostowa. W 2016 r. z Polski wyeksportowano 700 tys. ton żywca, mięsa, tłuszczów i przetworów wieprzowych, o 7 % więcej niż w roku 2015. W okresie 7 miesięcy 2017 r. z Polski wywieziono 428 tys. ton żywca, mięsa, przetworów i tłuszczów wieprzowych (w ekwiwalencie tusz), o 6 % więcej niż przed rokiem. Zwiększył się eksport mięsa i przetworów, a zmniejszył – tłuszczów. Jednak Polska pozostaje importerem netto wieprzowiny. Duży jest m.in. import prosiąt i warchlaków. Od stycznia do lipca 2017 r., podobnie jak rok wcześniej, wyniósł on 3,1 mln sztuk, a trzody chlewnej ogółem 3,7 mln sztuk, o 2 % więcej niż rok wcześniej. Od akcesji znacząco wzrósł udział eksportu w zagospodarowaniu krajowej produkcji. W latach 2014 – 2016 eksport wieprzowiny stanowił 35 – 37 % produkcji wobec 10 – 16 % w latach 2004 – 2007.
Rosyjskie embargo na unijną wieprzowinę oraz brak możliwości eksportu polskiej wieprzowiny do Chin, Japonii i Tajwanu (z powodu wystąpienia ASF w Polsce) miały wpływ na dywersyfikację kierunków eksportu polskiej wieprzowiny. W 2016 r. głównymi rynkami zbytu pozostały kraje UE (76 %), szczególnie Włochy (11 %), Czechy (10 %), Niemcy i Słowacja (po 8 %). Jednak od 2014 r. znaczącymi odbiorcami polskich produktów wieprzowych spoza UE stały się USA i Hongkong.
