Trygve Magnus Haavelmo, (ur. 13 grudnia 1911 r., Skedsmo, Norwegia – zmarł 28 lipca 1999 r., Norwegia), norweski ekonomista, który był pionierem w dziedzinie prognozowania gospodarczego. W 1989 r. otrzymał Nagrodę Nobla w dziedzinie ekonomii.
Po wybuchu II wojny światowej Haavelmo opuścił Norwegię i w 1941 roku wygłosił na Uniwersytecie Harvarda swoją rozprawę doktorską „The Probability Approach in Econometrics”. Chociaż miał dwa doktoraty z Uniwersytetu w Oslo, jego nowatorska rozprawa, cytowana przez Komitet Noblowski za jego wpływy, została po raz pierwszy opublikowana w 1944 roku w amerykańskim czasopiśmie „Econometrica”. W latach 40. Haavelmo wykładał na Uniwersytecie w Chicago (gdzie był również profesorem wizytującym pod koniec lat 50.), a następnie powrócił do Norwegii w 1947 roku. W 1979 r. przeszedł na emeryturę z wydziału Uniwersytetu w Oslo, stając się emerytowanym profesorem.
Techniki statystyczne Haavelmo umożliwiły rozwój modeli ekonometrycznych, które przewidują, jak zmiana jednego aspektu gospodarki wpłynie na inne; to znaczy, że teoria statystycznego prawdopodobieństwa może być włączona do formuł ekonomicznych. Jego ekonometria przyczyniła się do rozwoju technik prognozowania gospodarki narodowej, umożliwiając dokładniejsze formułowanie rządowych polityk gospodarczych.
