Taka osoba w radzie nadzorczej jest bardziej niezależ- na od nacisków zarządu i może lepiej sprawować nad nim nadzór. Stanowi to ważną strategię w walce przeciwko kapitalizmowi kolesiów. Ale jest też druga strona medalu: członek rady nadzorczej nie zatrudniony w przedsiębiorstwie może się dość słabo orientować w jego działalności i nie jest z nim związany w takim samym stopniu, jak jego poważny interesariusz. Niemniej jednak osoby takie mają ważną rolę do odegrania w ramach wyznaczonych przez najlepsze praktyki ładu korporacyjnego (np. przez brytyjski Combined Code).
