Przezorność (bankowca)

Stan umysłu związany z gotowością ponoszenia ryzyka biznesowego i szczególną świadomością, że „coś może pójść nie tak”. Przezorność stanowi niezbędną cechę bankowca (zob. poniższy cytat). Osoba aktywnie przezorna jest dumna, gdy nazwie się ją konserwatywną. Nie martwi się brakiem „wyobraźni”, „odwagi”, „inteligencji”, o co często oskarżają ją niezadowoleni klienci. Bycie przezornym oznacza, że jako racjonalny gracz ekonomiczny mamy zaufanie do własnej wiedzy o tym, co można, a czego nie można rozsądnie uczynić. Przykładem braku przezorności jest liczenie na planowany przepływ środków pieniężnych u kredytobiorcy, który nigdy w przeszłości w najmniejszym stopniu nie zbliżył się do przewidywanych założeń.

Rozsądek

Każdy, kto jest ostrożny, ma doświadczenie w pracy z liczbami i zdrowy rozsądek, może bez problemu zostać dobrym bankowcem. Trybów bezpiecznego pożyczania przez bank pieniędzy nie jest wiele – trzeźwo myśląca, spokojna, metodyczna osoba może szybko posiąść wszelkie niezbędne umiejętności. Bez wątpienia trzeba opanować dużo procedur, a dyrektorowi dużego banku nieodzowna jest solidna żyłka biznesowa.

Walter Bagehot, Lmbard Street, 1873, s. 177