Kredyt bankowy jest to umowa zawarta na piśmie między bankiem a pożyczkobiorcą. Bank zobowiązuje się udostępnić określoną kwotę na określony cel i czas, a pożyczkobiorca zobowiązuje się wykorzystać pożyczkę zgodnie z jej przeznaczeniem i zwrócić zebraną kwotę wraz z wynagrodzeniem należnym bankowi w formie prowizji i odsetek. Na podstawie tej definicji kredyt jest postrzegany jako szczególny rodzaj relacji zaangażowania, którego cechami wyróżniającymi są: zwrotność, terminowość i stopa procentowa.
Analizy i statystyki z ostatnich lat wyraźnie wskazują, że głównym źródłem dochodów banków są kredyty. Oprócz wyjątkowo krótkich okresów przejściowych lub okresy wojny i recesji, kredyty zawsze były podstawowym elementem finansowym systemu bankowego. Biorąc je jako całość i rozliczając je na dłuższą metę, to oni zapewniali bankom najwyższe zyski.
Powszechnie uważa się, że sytuacja w Polsce na tym obszarze będzie powoli zbliżać się do obecnej w krajach zachodnich. Dlatego warto obserwować toczące się w tych krajach dyskusje na temat przyszłej roli kredytu. Nie można ukryć, że znaczenie kredytu w systemie bankowym stale rośnie i będzie rosło w ciągu najbliższych kilku lat. Popyt na kredyty rośnie. Z drugiej strony banki coraz chętniej udzielają takich pożyczek przedsiębiorstwom. Gospodarka się stabilizuje, co sprzyja inwestycjom finansowanym w największym stopniu dzięki pożyczkom. Patrząc na statystyki, można zauważyć, że w latach 1993–2000 średni udział kapitału zagranicznego w szerokim bilansie polskich przedsiębiorstw wzrósł o 10%, z 40% do 50%. Ponadto większość tego wzrostu stanowi kredyt.
Wielu analityków zwraca uwagę, że w niedalekiej przyszłości zmiana przepisów doprowadzi do wzrostu liczby kredytów budowlanych i mieszkaniowych, zwanych również kredytami hipotecznymi. Ten rodzaj pożyczki na zachodzie odgrywa ogromną rolę, ale w Polsce nie jest jeszcze tak powszechny.
Główną funkcją banku jest działanie jako pośrednik między posiadaczami kapitału, którzy są gotowi zrezygnować z bieżącej konsumpcji w celu zwiększenia jej wartości, a podmiotami, które wyraźnie wskazują na potrzebę tego kapitału. Pomimo stopniowego rozwoju rynku instrumentów pochodnych podstawowy transfer środków nadal odbywa się poprzez udzielanie pożyczek. Pożyczki są rodzajem banków i są zawarte w podstawowych produktach działalności tych podmiotów.
Definicja kredytu
Podstawowa definicja kredytu, uznawana przez leksykon bankowy i finansowy, definiuje go jako stosunek ekonomiczny wynikający z usługi jednej strony, zwanej wierzycielem lub wierzycielem, na rzecz drugiej strony, tj. Dłużnika lub kredytobiorcy, o określonej wartości forma pieniądza pod pewnymi warunkami zwrotu w późniejszym terminie. Aby zapewnić wartość w formie pieniędzy, pożyczkobiorca płaci wierzycielowi kwotę procentową.
Cechy kredytu
Możesz odróżnić niektóre cechy pożyczki, które są jednoznaczne z umową pożyczki. Oni są:
- celowość, dotyczy finansowania konkretnego projektu pożyczką bankową,
- płatność, oznacza wynagrodzenie za pożyczenie kapitału w formie pieniężnej, bank pobiera prowizję od udzielonej pożyczki i odsetki za jej wykorzystanie,
- zwrotność odnosi się do obowiązku spłaty pożyczki wraz z dodatkowymi kosztami w określonym z góry okresie,
- zabezpieczenie, ponieważ bank wymaga zabezpieczenia pożyczki w zależności od ryzyka, jakie wiąże się z udzieleniem pożyczki,
- terminowość, ponieważ umowa pożyczki wyraźnie określa termin spłaty zaciągniętego zobowiązania wraz z odsetkami.
Kredyt jest produktem bankowym, który odgrywa niezwykle ważną rolę zarówno dla pożyczkobiorcy, jak i pożyczkodawcy. Obie strony korzystają z takiej transakcji.
Funkcje kredytowe
Istnieją cztery podstawowe funkcje kredytu:
- funkcja emisyjna – jest to kreacja pieniądza, którą NBP realizuje w ramach polityki pieniężnej państwa, ale także poprzez pożyczki udzielane przez banki komercyjne.
- funkcja dochodu – Ta funkcja jest wykonywana bezpośrednio, gdy stopa procentowa danej pożyczki jest niższa niż stopa inflacji, i pośrednio, jeżeli pożyczka wykorzystana w produkcji uruchamia mechanizm wzrostu dochodu poprzez rozwój działalności produkcyjnej.
- funkcja stymulacji – Chodzi o wykorzystanie instrumentów polityki kredytowej do kierunków rozwoju gospodarczego i wykorzystanie czynników produkcji, takich jak ziemia, praca i kapitał.
- funkcja restrukturyzacyjna – dotyczy wpływu na zmiany strukturalne i własnościowe w gospodarce.
Kredyt jest podstawowym produktem bankowym. Jest to korzystne zarówno dla biorcy, jak i dawcy. Wpływa to również na związane z tym ryzyko. Niekorzystna dla pożyczkobiorcy umowa pożyczki może spowodować utratę płynności finansowej i niespłacenie zobowiązania. Problemy pożyczkobiorcy bezpośrednio wpływają na problemy pożyczkodawcy, który ryzykuje swój kapitał, ponieważ niespłacenie długu wraz z odsetkami może również uderzyć w bank. Dlatego oba podmioty zawsze bardzo ostrożnie podchodzą do zawierania umów kredytowych, analizują wszystkie zagrożenia i starają się współpracować w celu skutecznego wdrożenia tej transakcji z wydłużonym czasem.
