Gorączka złota oznacza szybki napływ poszukiwaczy fortuny, którzy chcą szybko się wzbogacić na miejsce nowo odkrytych złóż złota. Główne złoża złota występowały w Stanach Zjednoczonych, Australii, Kanadzie i RPA w XIX wieku. Zobacz aktualne notowania złota.
Znane „gorączki złota”:
- Druga wyprawa Krzysztofa Kolumba – 1493
- El Dorado (okres kolumbijski)
- Potosi (w poszukiwaniu srebra – 1545)
- Gorączka złota w San Francisco – 1849
- Gorączka złota nad rzeką Fraser – 1858
- Gorączka złota pod Pikes Peak (Terytorium Kolorado) – 1858–1861
- Gorączka złota nad Klondike – 1897
Kalifornijska gorączka złota
California Gold Rush to krótkotrwały okres gorączki złota na zachodnim wybrzeżu USA w połowie XIX wieku.
W latach 40. XIX wieku Kalifornia była odległą prowincją, w której osiedliło się niewiele osób. Szwajcarski imigrant John Sutter próbował robić interesy na dużej farmie bydła w pobliżu dzisiejszego San Francisco. Miał populację liczącą kilka tysięcy sztuk, kupioną na kredyt i setki pracowników. W 1847 r. Wysłał Johna Marshalla z 20 pracownikami do rzeki American w odległości około 50 mil, aby zbudować tartak. Budowa była prawie ukończona, gdy 24 stycznia 1848 roku Marshall zauważył świetlistą małą bryłkę złota. Mimo kontynuowania poszukiwań nie znaleziono jednak wielu innych. Marshall wziął próbki do Suttera, gdzie po sprawdzeniu okazów postanowili zachować tajemnicę odkrycia. Bali się napływu poszukiwaczy złota i zrujnowania ich interesów.
Kiedy wieści rozeszły się po okolicy, przedsiębiorca z San Francisco o nazwisku Samuel Brannan postanowił zarobić pieniądze na swoim odkryciu. Zaczął krzyczeć na ulicach o odkryciu, pokazując dowód złotego pyłu w butelce. Gorączka złapała i Brannan natychmiast zarobił astronomiczne 36 000 $. Kupił wszystkie łopaty i sita w okolicy i sprzedał je miłośnikom złota w cenie kilkadziesiąt razy wyższej.
W grudniu 1848 r. Dowód w postaci 220 uncji złota przekazano Prezydentowi RP, który ogłosił odkrycie Kongresowi. W wyniku tej propagandy w 1849 r. Dziesiątki tysięcy ludzi zaczęły czerpać ze Wschodniego Wybrzeża, a nawet z całego świata (w czym pomagała Wiosna Ludów). Liczba poszukiwaczy może osiągnąć nawet 100 000 w ciągu kilku miesięcy.
Ludzie próbowali dostać się do Kalifornii na różne sposoby, nawet pchając taczkę. Niektórzy podróżowali po Ameryce Południowej na Kliprach lub skrócili drogę przez Panamę, pokonując przesmyk pieszo. Jednak spekulanci zrobili największą fortunę w gorączce.
