Banknot definicja jest to fizyczna forma pieniądza papierowego (a w dzisiejszych czasach także plastikowego), emitowana przez rządy i banki centralne. Dosłownie termin ten oznacza „weksel płatny na żądanie przez bank”. Banknoty są bardzo lekkiej i praktyczne niż monety, nosi się jej wygodnie w portfelu, a koszty produkcji są 3–4 razy mniejsze.
Banknot może być wymienialny (na podstawie przyrzeczenia banku) na aktywa materialne. W innym przypadku sam banknot jest prawnym środkiem płatniczym. Po raz pierwszy użyto banknotów w Chinach w VII w. Instrumenty te stanowiły kwity zastępujące fizyczne środki obrotu, których wymiana była niewygodna (duża masa) bądź niebezpieczna (metale szlachetne). Późniejszymi emitentami banknotów byli złotnicy. W pewnym momencie banki komercyjne zaczęły emisję banknotów zwiększającą podaż pieniądza w publicznym obrocie. Scotiabank emitował swoje banknoty aż do 1935 r. Obecnie nadal robi to kilka banków komercyjnych (np. HSBC w Hongkongu), choć większość emitentów to banki centralne.
Ładny papierek
We wszystkich państwach na świecie – komunistycznych, kapitalistycznych i tych, które nie mieszczą się w żadnej z tych kategorii – schemat banknotu jest obecnie taki sam. Musi być to prostokątny arkusik papieru pokryty stosownymi zawijasami farby, przedstawiający nieżyjącego dostojnika, rubensowskich kształtów figurę, wypełniony owocami róg obfitości bądź pomnik bohatera.
John K. Galbraith, Wiek niepewności (1977)
