CBS Corporation, dawniej (1928-74) Columbia Broadcasting System i (1974-97) CBS Inc., największa amerykańska firma medialna obsługująca krajową sieć telewizyjną CBS, do której należą m.in. grupy wydawnicze Simon & Schuster i sieć kablową Showtime. Spółka została założona w 1927 r. jako United Independent Broadcasters, Inc. Rok później zmieniono jej nazwę na Columbia Broadcasting System, Inc., a w 1974 r. przyjęła ona nazwę CBS Inc. W 1995 r. CBS Inc. został kupiony przez Westinghouse Electric Corporation, która w 1997 r. zmieniła nazwę na CBS Corporation. Siedziba główna znajduje się w Nowym Jorku.
Początki
Historia Columbia Broadcasting System (CBS) rozpoczęła się w 1927 roku, kiedy to agent ds. talentów Arthur Judson, nie mogąc pozyskać pracy dla żadnego ze swoich klientów w programach radiowych prowadzonych przez National Broadcasting Company (NBC), założył własną sieć, United Independent Broadcasters. Następnie sieć Judsona połączyła się z Columbia Phonograph and Records Co. i zmieniła nazwę na Columbia Phonograph Broadcasting Company. Nękana rosnącymi stratami finansowymi, sieć została zakupiona za skromne 400.000 dolarów przez Williama S. Paleya, którego ojciec był właścicielem firmy, która produkowała cygara La Palina, jednego z głównych reklamodawców sieci. 18 stycznia 1929 roku na antenie pojawiła się nowa nazwa Columbia Broadcasting System.
Pod kierownictwem przedsiębiorczego Paleya, wieloletniego prezesa sieci, CBS zapisał się na kartach historii mediów pod koniec lat dwudziestych. Zdając sobie sprawę, że kluczem do sukcesu radiowego była duża liczba widzów, którzy przyciągaliby reklamodawców, Paley zaoferował stacjom stowarzyszonym bezpłatny program w zamian za to, że część ich planów poświęcona była programom sponsorowanym przez sieć. Z 22 stacji w 1928 roku, sieć rozrosła się do 114 stacji w ciągu dekady. W 1932 r. zanotowała roczny zysk w wysokości 3 milionów dolarów. Chociaż najpopularniejsze gwiazdy radiowe i programy z lat 30. i 40. były słyszane przez konkurencyjną sieć National Broadcasting Company (NBC), CBS mimo to utrzymała ogromną widownię, głównie dzięki dynamicznemu przywództwu drugiego szefa Paleya, Franka Stantona, który pełnił funkcję prezesa CBS od 1946 do 1971 roku. Sieć ta zbudowała również silny i wpływowy dział informacyjny pod kierownictwem Edwarda R. Murrowa i jego następców. I choć pozostawała w tyle za technologicznie należącym do RCA Corporation NBC, CBS zrobił duży krok naprzód pod koniec lat 40. ubiegłego wieku, opracowując długogrające płyty przez swój oddział Columbia Records. W 1938 roku CBS przejęła American Recording Corporation, która później przekształciła się w Columbia Records. Peter Goldmark z laboratoriów CBS wynalazł wysokiej jakości płyty długogrające, a wytwórnia Columbia Records wprowadziła je do sprzedaży w 1948 roku.
Obecność takich gwiazd jak Phil Harris, Fred Allen, Bing Crosby i Kate Smith na CBS zwiększyła popularność sieci. Wraz z pojawieniem się telewizji w latach 40. pojawienie się wykonawców stało się równie ważne jak ich głosy, a w 1948 r. Paley zainscenizował nalot talentów rywalizującej z nim telewizji NBC, zapisując się na listę takich gwiazd jak Freeman Gosden i Charles Correll (lepiej znany jako Amos 'n’ Andy), Edgar Bergen, George Burns i Gracie Allen oraz Jack Benny, który okazał się równie popularny w telewizji jak w radiu. W rezultacie CBS udało się płynnie przejść do nowego medium, w którym przez lata 50. i 60. konsekwentnie prześcigał swoją konkurencję.
Przejście do telewizji
W tym okresie telewizja CBS cieszyła się reputacją „Tiffany Network”, prezentując wysoką jakość i wyrafinowanie w swoich programach dramatycznych (Studio One [1948-58]; Playhouse 90 [1956-61]) i serialach rozrywkowych (zwłaszcza The Ed Sullivan Show). Mimo to, sieć zdobyła jedne z najwyższych ocen dzięki takim rustykalnym komediom sytuacyjnym jak The Andy Griffith Show (1960-68), The Beverly Hillbillies (1962-71) i Gomer Pyle, USMC (1964-69).
Do 1970 roku zauważono, że publiczność CBS była za stara i „wiejska” na gusta swoich sponsorów. W ten sposób sieć zapoczątkowała nową erę progresywnej, nowatorskiej rozrywki, której przykładem są takie przełomowe sitcomy jak All in the Family (1971-79) i MAS*H (1972-83). W latach 70. wielki postęp dokonał również dział informacyjny sieci; Walter Cronkite, oceniany przez wielu obserwatorów jako „najbardziej zaufany człowiek w Ameryce”, zakotwiczył wieczorną audycję CBS, podczas gdy tygodnik telewizyjny newsmagazine 60 Minutes (1968- ) zdominował niedzielne notowania nocne.
Rozwój sytuacji pod koniec XX i na początku XXI wieku
W latach 60-tych i 70-tych CBS zajmował się produkcją książek, czasopism, instrumentów muzycznych i zabawek, ale od 1985 r. do 1988 r. firma pozbyła się wszystkich tych innych operacji i sprzedała również cieszącą się dużym powodzeniem jednostkę płytkową, którą kupiła Sony Corporation. Następnie, pod kierownictwem Lawrence’a Tischa, który został sprowadzony w 1986 r., aby zapobiec wrogiemu przejęciu przez potentata telewizji kablowej Teda Turnera, CBS skoncentrowała się na rdzeniu swojej działalności – transmisji telewizyjnej i radiowej. Chociaż cięcia budżetowe nowej administracji spowodowały, że sieć straciła część swojej pozycji w branży, CBS odniosła w następnych latach wiele znaczących sukcesów, w szczególności przejęcie gospodarza talk-show Davida Lettermana, który był gospodarzem The Late Show w latach 1993-2015, oraz debiut pionierskiego serialu telewizyjnego „reality” Survivor (2000-2000- ). Przez wiele lat jedyna własna sieć nadawcza w Stanach Zjednoczonych, CBS zrzekła się swojej niezależności w 1995 r., kiedy to, w obliczu spadku oglądalności telewizji i spadku liczby i jakości stacji powiązanych, została sprzedana Westinghouse Electric Corporation za 5,4 mld USD. Firma ta, która niegdyś była jednym z największych na świecie producentów sprzętu elektrycznego, przekształciła się w latach 90-tych w spółkę medialną poprzez zakup CBS i innych firm. Dla uczczenia tej transformacji Westinghouse w 1997 roku zrezygnował z własnej nazwy korporacyjnej i przyjął nazwę CBS Corporation. Na początku XXI w. najcenniejszą nieruchomością telewizyjną CBS była jej franczyza CSI: Crime Scene Investigation (2000-15) – w tym spin-offs CSI: Miami (2002-12), CSI: New York (2004-13) i CSI: Cyber (2015-16) – wraz z powiązanymi programami Cold Case (2003-10) i Without a Trace (2002-09).
CBS Radio obsługiwało liczne stacje radiowe na najważniejszych rynkach w Stanach Zjednoczonych i nadawało relacje play-by-play w wielu wiodących krajowych sieciach profesjonalnych sportów. W 2017 roku CBS Radio zostało jednak przejęte przez Entercom Communications. Sport zespołowy stanowi centrum sieci CBS Sports Network. Sieć telewizyjna CW, która zadebiutowała w 2006 roku, jest wspólnym przedsięwzięciem CBS Corporation i Warner Brothers Entertainment.
