Drobny kredyt
Bardzo małe kredyty (w wysokości od 25 do 500 dolarów amerykańskich) udzielane ludziom ubogim, w szczególności kobietom, rolnikom, rzemieślnikom i właścicielom sklepów w krajach słabiej rozwiniętych. Kredyty te nie są z reguły zabezpieczone, ale bardzo często zbiorowego poręczenia dokonuje ogół pożyczkobiorców skupionych w stowarzyszeniu samopomocowym lub tak zwanym kręgu kredytowym. Kolejnym sposobem udzielania drobnych kredytów jest kredyt stopniowy, zgodnie z którym wraz z upływem czasu krok po kroku buduje się historię kredytowania. Pomimo że udzielanie drobnych kredytów obarczone jest wysokim ryzykiem, wskaźnik niewypłacalności jest w rzeczywistości dość niski (nie przekracza z reguły 1%), szczególnie jeżeli krąg kredytowy poprzez sieć nacisków społecznych wywiera presję na kredytobiorcę, by ten regularnie spłacał raty. Drobne kredyty udzielane w odpowiedni sposób okazały się skutecznym narzędziem przyczyniającym się do rozwoju dobrobytu ubogich, którzy nie są w stanie skorzystać z oferty banków komercyjnych oraz nie mogą odnieść żadnych korzyści z zaciągania po- życzek u lichwiarzy. Środki utrzymania otrzymywane dzięki kredytowaniu, w połączeniu z zapewnieniem dostępu do służby zdrowia, edukacji, odpowiednich warunków sanitarnych oraz praw człowieka, pozwala społecznościom wiejskim uniknąć błędnego i samonapędzającego się koła znanego pod nazwą „pułapka ubóstwa”. Pomocowe agencje międzynarodowe były początkowo silnie zaangażowane w zachęcanie do rozwoju programów drobnych kredytów. Mikrokredytowanie pozwalające na rozwój samowystarczalnych przedsiębiorstw jest zdecydowanie lepszym pomysłem niż budowanie zależności od darowizn. Koncepcja ta sprawdza się i jest coraz bardziej popularna. Miliony ludzi na całym świecie, najczęściej kobiety, pożycza w ten sposób pieniądze. Organizacja Microcredit Summit Campaign to międzynarodowa grupa logistyczna promująca przyznawanie drobnych kredytów. Słynne są przykłady banków, m. in. Grameen Banku („wiejskiego” banku) w Bangladeszu oraz ACCION International w Ameryce Południowej, które udowodniły, że drobne kredyty mogą być samowystarczalne finansowo w takim samym stopniu, jak przedsięwzięcia komercyjne. W taki właśnie sposób drobne kredyty przeszły ewolucję od środków pomocowych zależnych od ograniczonego budżetu zbudowanego na charytatywnych datkach do samofinansującego się, niezależnego modelu biznesowego, który jest w stanie przyciągać więcej inwestycji stabilnego wzrostu.