Emerytura – seria okresowych wypłat pieniężnych dokonywanych na rzecz osoby, która odchodzi z pracy z powodu wieku, niepełnosprawności lub ukończenia uzgodnionego okresu służby. Płatności te są zazwyczaj kontynuowane przez pozostałą część naturalnego życia osoby otrzymującej emeryturę, a czasami na rzecz wdowy lub innej osoby pozostałej przy życiu. Emerytury wojskowe istnieją od wielu wieków; prywatne plany emerytalne powstały w Europie w XIX wieku.
Pieniądze mogą pochodzić od państwa (systemy bezpieczeństwa socjalnego w tak zwanym państwie dobrobytu), pracodawcy lub z prywatnych oszczędności (patrz fundusze emerytalne). W zależności od różnicy między wiekiem emerytalnym (powiedzmy 60–65 lat) a przewidywaną długością życia (powiedzmy 75–85 lat), jak również od stylu życia, emerytura pochłonie dużą część oszczędności całego życia danego pracownika. Mimo to, wzory konsumpcji w cyklu życia zwykle wskazują, że potrzeby w „jesieni życia” mogą być stosunkowo skromne, choć koszty opieki medycznej na starość mogą być wysokie. Połączenie oczekiwanego wzrostu długości życia oraz ograniczeń fiskalnych dotyczących emerytur z powszechnych systemów sprawiają, że konieczność gromadzenia jajek w gniazdku staje się ważną kwestię planowania finansów osobistych dla większości ludzi. Źródłosłów: od łacińskiego „pensio” = ‘płatność’; słowo ewoluowało do idei płatności dla pracowników w służbie państwowej i żołnierzy w XVI wieku.
Uprawnienie do świadczeń emerytalnych i ich wysokość zależą od wielu czynników, w tym od długości okresu zatrudnienia, wieku, zarobków i, w niektórych przypadkach, składek wpłaconych w przeszłości. Świadczenia są czasami ustalane również w celu uzupełnienia wypłat z publicznych programów ubezpieczeń społecznych. Chociaż publiczne i prywatne programy emerytalne uległy równoległemu rozwojowi w Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii, w innych krajach, np. we Włoszech i Szwecji, istnienie programów zabezpieczenia społecznego wypłacających hojne świadczenia emerytalne w pewnym stopniu uniemożliwiło znaczący rozwój prywatnych programów emerytalnych. W innych przypadkach, podobnie jak w Niemczech, prywatne programy emerytalne zostały szeroko przyjęte pomimo dużych świadczeń z tytułu zabezpieczenia społecznego.
