Helen Laura Sumner Woodbury, z domu Helen Laura Sumner, (ur. 12 marca 1876 r., Sheboygan, Wisconsin, USA – zm. 10 marca 1933 r., Nowy Jork, NY), amerykański ekonomista, którego praca badawcza koncentrowała się głównie na historycznych i współczesnych problemach pracy, szczególnie w odniesieniu do kobiet i dzieci.
Helen Sumner dorastała w Wisconsin i Colorado. W 1898 roku ukończyła Wellesley (Massachusetts) College, gdzie zainteresowała się pracą społeczną. Opublikowana w 1896 r. powieść „Biała niewolnica” (The White Slave), czyli Złoty Krzyż, ujawnia jej wczesne zrozumienie zagadnień ekonomicznych. W 1902 r. rozpoczęła studia ekonomiczne na University of Wisconsin w Madison, gdzie pracowała jako sekretarz Richarda T. Ely’ego i studiowała u Johna R. Commonsa. Sumner współtworzyła Trade Unionism and Labor Problems Commons (1905), a z Thomasem S. Adamsem napisała Labor Problems (1905), szeroko stosowany podręcznik szkolny. W latach 1906-1907 prowadziła w Kolorado terenowe dochodzenie w sprawie wyborów kobiet, publikując w 1909 r. swój raport „Równe Uduszenie”.
Wznawiając studia, Sumner pomogła skompilować i zredagować kilka tomów „Documentary History of American Industrial Society” opublikowanych przez Commons’s American Bureau of Industrial Research. W 1908 r. obroniła doktorat na temat „The Labor Movement in America, 1827-1837”, który stał się główną częścią dwóch pierwszych tomów „History of Labour in the United States” (1918) autorstwa Commons i kilku studentów. Pionierskie opracowanie Sumner’a zatytułowane „History of Women in Industry in the United States” zostało opublikowane przez U.S. Bureau of Labor Statistics jako IX tom jego Raportu o stanie kobiet i osób zarabiających na wynagrodzeniach w Stanach Zjednoczonych w 1910 roku. W latach 1909-1913 podejmowała różne studia kontraktowe dla rządu federalnego. Podczas europejskiej podróży badawczej zbierała informacje dla sądów przemysłowych we Francji, Niemczech i Szwajcarii, opublikowane w 1910 r. jako biuletyn Biura Statystyki Pracy.
W 1913 r. Sumner wstąpiła do prezydium dziecięcego jako ekspert przemysłowy, a dwa lata później awansowała na asystentkę szefa pod kierunkiem Julii Lathrop. Później zrezygnowała ze stanowiska administracyjnego, aby pełnić funkcję głównego śledczego biura. Po ślubie w 1918 r. z Robertem M. Woodbury’m, ekonomistą, pracowała w Biurze na podstawie umowy. Jej prace opublikowane w biurze to m.in. „Child Labor Legislation in the United States” (1915; z Ellą A. Merritt), „The Working Children of Boston”: A Study of Child Labor Under a Modern System of Legal Regulation (1922), and Standards Applicable to the Administration of Employment-Certificate Systems (1924). Współpracowała także z Encyklopedią Nauk Społecznych (1924).
