Poniżej przedstawiamy ogólne informacje na temat indywidualnych kont emerytalnych (IKE), które są formą indywidualnych dobrowolnych oszczędności na przyszłe świadczenia emerytalne. Ponadto, jeśli chcesz poszerzyć swoją wiedzę i uzyskać szerszy zakres informacji na omawiany poniżej temat, zachęcamy również do zapoznania się z odpowiedziami na najczęściej zadawane pytania dotyczące poszczególnych kont emerytalnych, które uzupełnią świadczenia emerytalne. Więcej informacji
Indywidualne konta emerytalne, tj. IKE to trzeci filar systemu emerytalnego. Jest to spersonalizowany niezależny sposób oszczędzania. Utworzenie indywidualnego konta emerytalnego jest dobrowolne. Konto może założyć każda osoba fizyczna posiadająca nieograniczone zobowiązania podatkowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, która ma co najmniej 16 lat.
Indywidualne konto emerytalne jest dodatkową formą oszczędzania, uzupełniającą tradycyjne ubezpieczenie emerytalne (Zakład Ubezpieczeń Społecznych, otwarty fundusz emerytalny). Może być znaczącym dodatkiem do emerytury uzyskanej w ramach pierwszego i drugiego filaru nowego systemu emerytalnego. Gromadzenie dodatkowych funduszy emerytalnych może być szczególnie atrakcyjne dla kobiet (ze względu na niższą stopę zastępowania wynagrodzenia pobieranego przez emeryturę) oraz dla najlepiej zarabiających osób, które chcą utrzymać wysoki poziom życia na emeryturze.
Indywidualne konta emerytalne wyróżniają się zachętą podatkową – dochód z inwestowania funduszy emerytalnych jest zwolniony z 19% podatku od dochodu od kapitału, powszechnie znanego jako „podatek Belka”.
Każdy posiadacz IKE może gromadzić oszczędności na jednym koncie na raz. Małżonkowie nie mogą gromadzić środków razem na jednym koncie. Indywidualny rachunek emerytalny jest tworzony i prowadzony na podstawie umowy zawartej z wybraną instytucją finansową. Instytucją tą może być fundusz inwestycyjny, dom maklerski, firma ubezpieczeniowa lub bank. Indywidualny rachunek emerytalny może zatem przybrać formę funduszu inwestycyjnego, rachunku papierów wartościowych w domu maklerskim, ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym lub depozytu bankowego.
Płatności dokonywane na rzecz IKE w roku kalendarzowym nie mogą przekraczać kwoty odpowiadającej 300% prognozowanego średniego miesięcznego wynagrodzenia w gospodarce narodowej na dany rok. W 2009 r. Limit ten został ustalony na 9576 PLN. Dodatkowy limit płatności przewidziany jest także dla nieletnich (w wieku 16–18 lat), których płatności na rzecz IKE nie mogą przekroczyć dochodu uzyskanego przez tę osobę w danym roku na podstawie umowy o pracę.
Po przekroczeniu rocznego limitu instytucja finansowa jest zobowiązana do przekazania nadpłaconej kwoty w sposób określony w umowie o prowadzenie IKE. Dlatego może zwrócić nadpłatę posiadaczowi IKE lub otworzyć dla niego osobny rejestr lub konto, na których dodatkowe oszczędności nie zostaną uwzględnione w IKE. Roczne ograniczenie nie jest oczywiście stosowane przy dokonywaniu wypłat z jednego IKE do drugiego. Następnie wszystkie zgromadzone środki są przekazywane, niezależnie od ich wielkości.
Warto pamiętać, że założenie indywidualnego konta emerytalnego nie oznacza obowiązku dokonywania miesięcznych wpłat na konto do momentu przejścia na emeryturę. Częstotliwość płatności jest określona w umowie z instytucją finansową (np. Kwartalna, półroczna, a nawet roczna). Zazwyczaj podaje się minimalną kwotę jednorazowych depozytów i minimalną sumę płatności rocznie. W większości przypadków nie musisz angażować się w regularne oszczędzanie. Możliwe jest wybranie IKE, które nie wymaga obowiązkowej zapłaty regularnej składki. Jeżeli z pewnych powodów nie można dokonać płatności na rzecz IKE (np. Z powodu utraty pracy lub innych nieprzewidzianych wydatków), umowa IKE nie wygasa, a zgromadzone środki zostaną dalej zwielokrotnione.
Środki zgromadzone w IKE są traktowane jako indywidualne oszczędności, aw przypadku śmierci posiadacza rachunku przekazywane są do wskazanych przez niego osób. W umowie IKE posiadacz rachunku może wskazać jedną lub więcej osób, którym zostaną wypłacone środki zgromadzone w IKE w przypadku jego śmierci. Tę instrukcję można zmienić podczas IKE. Jeżeli posiadacz rachunku nie wskaże w umowie funduszy spadkowych, wpadają one do spadku. Może być inaczej tylko w przypadku umowy ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym – kwestie wypłaty środków po śmierci ubezpieczonego reguluje umowa z zakładem ubezpieczeń na życie. Osoba uprawniona do funduszy zgromadzonych w IKE zmarłego może dokonać płatności przelewu na swoje IKE lub do pracowniczego programu emerytalnego (tj. Zwiększyć swoje oszczędności emerytalne).
W okresie obowiązywania umowy IKE możliwe są częściowe wypłaty zgromadzonych środków. Taka sytuacja może wystąpić tylko wtedy, gdy nie ma warunków do wypłaty lub wypłaty przelewu. Częściowy zwrot z IKE skutkuje obowiązkiem zapłaty należnego podatku dochodowego od zysków kapitałowych.
Fundusze emerytalne zgromadzone w IKE można wypłacać po ukończeniu 60. roku życia lub nabyciu uprawnień emerytalnych i ukończeniu 55. roku życia oraz po spełnieniu dodatkowych wymogów ustawowych.
