Niska kapitalizacja (a przepisy podatkowe)
Używanie skromnej lub nieadekwatnej kwoty kapitału własnego do finansowania aktywów przedsiębiorstwa. Niedobór kapitału własnego w sposób naturalny spotyka się z oporem kredytodawców, u których przedsiębiorstwo ubiega się o kredyt, a także u dostawców udzielających przedsiębiorstwu kredytu kupieckiego – obie te strony mogą nie być skłonne do zaakceptowania ryzyka związanego z nadmiernym korzystaniem z dźwigni. Przedsiębiorstwo może jednak doskonale sobie radzić nawet przy bardzo niskiej wartości kapitału własnego, jeżeli stanowi jednostkę zależną podmiotu silnego gospodarczo lub jeśli jego zadłużenie posiada gwarancje stron trzecich. Tym niemniej, niska kapitalizacja często wzbudza podejrzenia organów podatkowych, jeżeli głównym jej celem wydaje się być odliczenie wysokich kosztów odsetek od podstawy opodatkowania. Często wydawane są w tym zakresie uregulowania – przykładowo nie zezwalające przedsiębiorstwom, których stosunek zadłużenia do kapitału własnego jest wyższy niż 3:1, na potrącenie odsetek przy kalkulacji podstawy opodatkowania.
