1 Pens 1971-1981

Pens jest to mała moneta używana w Wielkiej Brytanii i jej terytoriach zależnych, wybita po raz pierwszy w drugiej połowie VIII wieku przez króla Mercjii na wzór denara karolińskiego. Początkowo była wybijana w srebrze, ważyła 22 gramy. Od 1797 roku wykonana z miedzi, a od 1860 roku z brązu.

Przed reformą walutową z 15 lutego 1971 roku jeden funt wynosił 20 szylingów, a jeden szyling 12 pensów. Jeszcze wcześniej 1 pens dzielił się na dwie półpensówki (halfpenny) lub 4 pierścienie (farthing).

Funt był oznaczony symbolem „£”, szyling literą „s.”, pens – „d.”. („d” – od łacińskiego denara – „denar”). Obecnie, już po reformie, 1 funt jest podzielony na 100 pensów. Dla rozróżnienia starego i nowego pensa używa się „p.”; szyling jest nieużywany, a znak funta „£” pozostał taki sam. Aktualnie, podobnie jak w innych krajach, najczęściej używa się zapisu dziesiętnego, jednak symbol waluty „£” umieszcza się przed podaną kwotą, np. £27,50 oznacza 27 funtów i 50 pensów (czasami jest to oznaczone w ten sposób: £23,50p – nawiązując do starego systemu oznaczeń).

1 pens (moneta brytyjska)

Jeden pens – moneta brytyjska, wprowadzona w 1971 roku z systemem dziesiętnym. Początkowo nazywano ją „nowym pensem”. Nowy pens był wykonany z brązu, a od 1992 roku ze stali powlekanej miedzią.

Informacje:

Legenda:

Dane podstawowe