Pracownik bankowości komercyjnej (cechy w porównaniu z innymi pracownikami banków)
Zestaw cech i zachowań charakterystycznych dla personelu banku komercyjnego, szczególnie w ramach działalności kredytowej. Zgodnie z klasyfikacją osobowości Myers-Briggs, pracownik banku komercyjnego jest zwykle typem:
- introwertycznym – zwróconym w stronę swojego wnętrza (przeciwieństwo: typ ekstrawertyczny);
- poznającym – lubi fakty i szczegóły (przeciwieństwo: typ intuicyjny);
- myślącym – opiera się na procesach myślenia racjonalnego (przeciwieństwo: typ odczuwający);
- osądzającym – podejmuje decyzje i realizuje zadania (przeciwieństwo: typ obserwujący).
Pracownik banku komercyjnego może być przedstawiony w sposób obraźliwy jako sztywniak bez polotu. Poniższy fragment ilustruje np. arogancki punkt widzenia młodego supermana z banku inwestycyjnego:
Nie sprawiał kłopotów
Pracownik banku komercyjnego miał opinię zwyczajnego biznesmena amerykańskiego, ze zwyczajnymi ambicjami. Codziennie pożyczał kilkaset milionów dolarów krajom Ameryki Południowej. Ale naprawdę nie chciał niczyjej szkody. Robił tylko to, co przykazał mu ktoś inny, stojący znacznie wyżej w niekończącej się hierarchii poleceń i rozkazów. Nie sprawiał kłopotów. Miał żonę, samochód z dużym bagażnikiem, dwoje dzieci i psa, który przynosił panu kapcie, gdy ten wracał do domu o szóstej. Wszyscy wiedzieliśmy, że nigdy nie należy przyznawać się przed pracownikiem banku inwestycyjnego, iż sami kiedyś ubiegaliśmy się o posadę w banku komercyjnym, a robiło to wielu z nas. Bank komercyjny dla niejednego oznaczał ciepłą posadkę.
Michael Lewis, Liar’s Poker, s. 27
Wielu pracowników banków komercyjnych nie obraziłoby się, czytając powyższy opis. Ukazuje on również solidnego, dobrze przystosowanego członka zespołu. Oprócz wrodzonych cech osobowości na atrybuty pracownika banku komercyjnego wpływa charakter wykonywanego zawodu. Na przykład, ponieważ obsługa klienta ma charakter „relacji”, oznacza to, że premiowana jest cierpliwość, zdolność do refleksji oraz empatia (tzn. umiejętność nawiązywania kontaktów z ludźmi). Również tradycja kredytowa kładzie nacisk na metodyczną dokładność, a nie twórczy zapał. Jest to przeciwieństwo bardziej „transakcyjnej” działalności pracownika banku inwestycyjnego, polegającej na zdobywaniu rynku, gdyż „na każdym rynku, zupełnie jak w pokerze, znajdzie się jakiś głupiec”. Ponadto przepisy dotyczące banków komercyjnych chroniły je przed wymaganiami niczym nieskrępowanej konkurencji. To z kolei łagodzi dzikie instynkty handlowe i już tradycyjnie czyni z bankowości komercyjnej raczej m„powołanie” niż zawód. Zobacz pracownik bankowości inwestycyjnej.
