Przewodniczący Rady Nadzorczej
Funkcja kontrolna przewodniczenia radzie nadzorczej (w krajach anglosaskich: „board of directors”, w Europie kontynentalnej: „supervisory board”). W większości krajów jego rola jest powiązana z dyrektorem generalnym w duchu poglądu, że „szef powinien być jeden”. Istnieją jednakże słuszne argumenty za tym, aby rozdzielić te dwie role: osiągnięcie obiektywizmu i perspektywy strony występującej spoza firmy oraz uniknię- cie koncentracji władzy w jednej osobie. W Wielkiej Brytanii Combined Code (Skonsolidowany Kodeks) spółek giełdowych wymaga, aby stanowiska przewodniczącego rady („chairman”) i dyrektora generalnego – czyli w Europie kontynentalnej prezesa („chief executive officer”) – były rozdzielone, a dzięki temu przewodniczący byłby niezależny. Ponieważ władza rady jest zbiorowa i oparta na indywidualnym głosowaniu, przewodniczący nie jest „szefem”. Jego rola jest raczej honorowa z władzą wynikającą z możliwości wpływu i posiadanego szacunku u pozostałych członków rady.
Rolą przewodniczącego jest:
- utrzymywanie kontaktu pomiędzy posiedzeniami z dyrektorami spoza rady,
- reprezentowanie przedsiębiorstwa na spotkaniach wysokiego szczebla z rzą- dem lub innymi podmiotami,
- organizowanie procesu oceny rady,
- rekrutowanie nowych dyrektorów poza radą,
- dyskutowanie z dyrektorem generalnym przed podjęciem ważniejszych decyzji,
- ponoszenie części ciężaru nadzoru korporacyjnego.
Przewodniczący odgrywa rolę ostatniej instancji przy podejmowaniu decyzji w momencie nieobecności dyrektora generalnego lub przed powołaniem nowego. Rola ta może być porównana do roli kapitana samolotu: kiedy inni zostali wybrani do lotu samolotem, przewodniczący jest zawsze dostępny, aby przejąć stery, i jest ostatecznie odpowiedzialny za bezpieczeństwo pasażerów (patrz The Outsider at the controls „Financial Times”, 16 marca 2006, s. 9).
