Spłacając w złotówkach kredyt, którego wartość jest wyrażona w innej walucie (np. euro albo frankach szwajcarskich) płacimy więcej niż wynikałoby to z aktualnego kursu rynkowego danej waluty.
Bank ustalając kwotę spłaty w złotych stosuje bowiem ustalony przez siebie kurs, wyższy od rynkowego. Rekomendacja S(II) wydana przez Komisje Nadzoru Finansowego pozwala ominąć ten problem i zawrzeć z bankiem aneks, na mocy którego kredytobiorca będzie spłacał raty w tej samej walucie, w której wyrażony jest kredyt.
Zmiana sposobu spłaty (np. spłacanie rat w walucie, w której wyrażony jest kredyt) wymaga najczęściej podpisania aneksu do umowy kredytu. Zdecydowana większość banków przewiduje opłatę za sporządzenie aneksu, ujętą w tabeli prowizji i opłat. Niektóre banki obligują klienta do otwarcia płatnego rachunku walutowego do obsługi spłaty kredytu.
Może się zdarzyć, że bank nie umożliwi klientowi spłacania rat kredytu w gotówce (np. zakupionej w kantorze) z uwagi na to, że nie prowadzi obsługi kasowej w danej walucie. W takim przypadku klient, który chce spłacać kredyt w walucie obcej, musi otworzyć rachunek walutowy i dokonywać z niego przelewów.
