Systemy świadczeń emerytalnych
Sformalizowane systemy gromadzenia oszczędności na wypłatę przyszłych emerytur. Programy takie występują w różnych formach. Zwykle państwa tworzą programy na zasadzie „pay-as-you-go”, wypłacając świadczenia emerytalne z przychodów podatkowych. W efekcie młodsze pokolenia utrzymują starsze. W przypadku pracodawców programy świadczeń emerytalnych są dodatkiem do kosztów pracowników, które są ponoszone w celu zwiększenia lojalności („Chciałbym odejść, ale straciłbym świadczenia”). Podstawowa różnica występuje między systemami świadczeń emerytalnych ze zdefiniowaną składką, które określają wysokość składki (wnoszonej przez pracodawcę lub wspólnie z pracownikiem), a systemami ze zdefiniowanym świadczeniem. Wypłacana kwota jest całkowicie funkcją tego, ile pieniędzy zostało zgromadzonych w wyniku wnoszenia kolejnych składek do funduszu emerytalnego, jak i wyników poczynionych inwestycji. Takie systemy są z definicji w pełni kapitałowe, tzn. nie wiążą się z nimi żadne inne zobowiązania lub nadwyżki. Systemy ze zdefiniowanym świadczeniem określają wysokość wypłacanych kwot często w oparciu o formułę uwzględniającą lata pracy i ostatnie wynagrodzenie przed odejściem na emeryturę. W takich systemach zwykle powstają nadwyżka lub deficyt wynikające z różnicy między bieżącą wartością netto przyszłych wypłat a wartością pieniędzy zgromadzonych w funduszu emerytalnym (tzn. takie systemy niekoniecznie są dopasowane kapitałowo). Zmierzenie prawdziwego kosztu zdefiniowanego świadczenia emerytalnego stanowi skomplikowane zagadnienie dla rachunkowości, ponieważ trzeba oszacować zarówno przyszłe wypłaty, jak i historyczne wyniki funduszu emerytalnego. Innym ważnym aspektem funduszy emerytalnych finansowanych przez pracodawcę jest „przenaszalność”, możliwość zachowania przez pracownika swojego udziału w świadczeniach emerytalnych, jeśli opuści firmę przed odejściem na emeryturę. W większości programów emerytalnych występuje element „wymuszonych oszczędności”, ponieważ ludzie nie są z natury skłonni do planowania przyszłości z dużym wyprzedzeniem. Łączne działanie kilku sił (np. mobilność siły roboczej, ograniczenia podatkowe oraz obniżanie kosztów przez pracodawców) skłania do szerszego korzystania z prywatnych systemów emerytalnych.
