W Indiach jako waluta obowiązuje rupia indyjska (INR), która dzieli się na 100 pajs (paisa).

• W obiegu są:
  banknoty o nominale 10, 20, 50, 100, 500 (rzadziej spotkać można także 1, 2, 5, 1000) rupii,
• oraz monety: 5, 10, 20, 25, 50 pajsów i 1, 2, 5 rupii.

Rupia indyjska
Kod ISO 4217	INR
Państwo	Indie
Poziom inflacji	5,6% w 2016
Podział	1 rupia = 100 pajs
Symbol	₹ ()
Monety	Rzadko używane: 50 paisa Często używane: 1, 2, 5, 10 rupii
Banknoty	Rzadko używane: 1, 2, 5 rupii Często używane: 10, 20, 50, 100, 200, 500, 2000 rupii
Bank centralny	Reserve Bank of India

Historia waluty Indii

Przez cały okres starożytności aż do średniowiecza, od okresu kultury Harappy (około 2500 rpne – 1550 r.), Ludność dzisiejszych Indii przyjęła zboże jako podstawowy środek płatniczy. Gospodarka pieniężna nie istniała w Indiach aż do czasów Buddy. Pierwsze monety były płaskimi srebrnymi lub brązowymi płytkami, o nieregularnym kształcie, o dość dokładnej wadze, bez napisów.

Waluta: 1 rupia indyjska = 100 pajsa (starożytny indyjski miernik wartości w handlu – srebro).

Republika Indii, Bharatiya Ganarajya, państwo w Azji obejmujące Płw. Indyjski oraz wyspy Lakszadiwy, Andamany i Nikobary.

Przez cały okres starożytności aż do średniowiecza, poczynając od okresu kultury Harappa (około 2500 p.n.e. – 1550 r.), Miejscowa ludność akceptowała zboże jako główny środek płatniczy. Zapłacił podatek gruntowy, który stanowił pewną część zebranych plonów z pola. Urzędnicy królewscy mierzyli ziarno importowane do spichlerzy królewskich na klepisku. W tym okresie rozwijał się także handel wymiany. Dotyczyło to srebra, turkusu, lapisu lazuli i miedzi importowanej z Persji i Afganistanu, a także eksportowanej bawełny, po raz pierwszy na świecie wykorzystywanej przez ludność Harappa.

Kolejnym prezentem dla świata był drób, który dotarł do Chin przez Birmę. W następnym okresie plemiona pół-nomadyczne – Aryjczycy (pochodzenie nazwy kraju – źródła korzeniowe – Eure) przejęli terytorium Indii. Aryjczycy prowadzili gospodarkę pasterską i rolniczą. Główną rolę odgrywało bydło, które było rodzajem rozliczenia pieniężnego. Wartość przedmiotu obliczono u bydła. Nawet kapłan świątyni został nagrodzony bydłem za swoje usługi.

Gospodarka pieniężna nie istniała w Indiach aż do czasów Buddy. Pierwsze monety były płaskimi srebrnymi lub brązowymi płytkami, o nieregularnym kształcie, o dość dokładnej wadze, bez napisów. Mieli kilka nadrukowanych znaków, prawdopodobnie emblematy królów i symbole kontrolne lokalnych kupców i urzędników.

• Fotografia. To pierwsza udokumentowana indyjska moneta. Pochodzi z około 6-7 wieku pne. Były one najczęściej wykonane ze srebra poprzez tłoczenie. Napisy i symbole to prawdopodobnie symbolizujący niedźwiedzia.

Monety z opisem były wybijane w Indiach dopiero w II wieku pne. Najstarsze złote monety to monety z pierwszego wieku n.e. Podczas panowania królów grecko-baktryjskich (III wiek pne) wybito monetę niklową. Satawahanie z Dekan używali monet ołowiowych. Wybijano również monety wykonane z różnych stopów.

Małe rachunki regulowały muszle warataka, które do niedawna były podstawową monetą biednych w Indiach. Na rynku pojawiło się również wiele znaków walutowych. Popularnym obyczajem rozpowszechnionym wśród średniowiecznych władców była moneta upuszczana w tłumie przy różnych okazjach. Poza przypadkiem koronacji wjazd sułtana Tugluka do Delhi w 1334 r. Został opisany przez Ibn Battuta w książce „Ciekawostki miast i cudów podróży”: „Przed sułtanem chodzili słonie ubrani w sztandary. Małe katapulty zostały umieszczone na słonie, a kiedy sułtan zbliżył się do miasta, wśród zgromadzonego tłumu wyrzucono z nich dinary i drachmy. A potem tysiące ludzi stojących przed sułtanem zaczęło zbierać monety, które zostały rozrzucone aż do pałacu. ” Do dziś w Polsce istnieje zwyczaj rozsypywania drobnych monet wokół nowożeńców z okazji ślubu.

Pierwsze banknoty z portretem angielskiej królowej pojawiły się w 1864 r., Wydane przez British Board w Indiach. Bank of India zaczął emitować własne banknoty narodowe w 1949 r. (Republika federalna od 1950 r.).

Na współczesnych banknotach indyjskiej waluty (zdjęcie poniżej) znajduje się portret M. K. Gandhi i stolicy, który niegdyś koronował kamienną kolumnę o wysokości ponad 15 metrów wzniesioną w Sarnath, gdzie Budda wygłosił swoje pierwsze kazanie. Nakreślono na nim edykty Asioki, ogłaszając go sprawiedliwym władcą świata. Stolica z czterema lwami spoglądającymi na północ, południe, wschód i zachód jest symbolem Republiki Indii od 1948 roku.