Demaskatorzy (żargon)
Ludzie, którzy zwracają uwagę na wykroczenia popełniane w przedsiębiorstwie, informując o nich swych przełożonych lub nawet wychodząc poza firmę. Biorąc pod uwagę naturę ludzką, zachowanie takie typowo jest odrzucane jako „donosicielstwo”. Co więcej, może ono być nadużywane przez urażonych pracowników przez zmyślanie zarzutów przeciwko pracodawcy. Trzeba jednak pamiętać, że w istocie donoszenie takie może być czymś pozytywnym, jeżeli jest motywowane wysokimi standardami etycznymi i rozpatrywane w sposób systematyczny i obiektywny. Jak powiedział Martin Luther King Jr.: „Nasze życie zaczyna się kończyć w dniu, w którym zaczynamy przemilczać ważne tematy”. Działania demaskatorów mogą ujawnić wiele nadużyć, które w przeciwnym razie zostałyby „zmiecione pod dywan”. Co więcej, mogą służyć ochronie publicznej reputacji firmy, gdyż pozwalają zająć się nieprawidłowościami w obrębie przedsiębiorstwa, bez wynoszenia sprawy na zewnątrz (np. gdy poinformowana zostanie komisja rewizyjna). Reagując na doniesienie, firma musi zdecydować, czy chce nagradzać podporządkowanie się przełożonym, czy uczciwość. Zbyt często zdarza się, że instynktownie „zabija się posłańca przynoszącego złe wiadomości”. Niektóre postępowe firmy popierają działania demaskatorów jako część kultury firmy, zachęcającą do zadawania pytań bez podrywania szacunku wobec przeło- żonych (patrz broszura Addressing Employee Concerns at Work [Odpowiadanie na wątpliwości pracowników w miejscu pracy], wydana przez Abbey National Bank w Wielkiej Brytanii, przytoczona przez „The Economist” w Survey of Management, 9 marca 2002). Patrz też: Enron.
