Działalność zaniechana

5807

Działalność zaniechana

Część działalności przedsiębiorstwa, która w danym okresie obrotowym została odsprzedana, sukcesywnie zlikwidowana lub zaniechana – najczęściej na skutek jednego z poniższych względów:

  • rynek dla tego rodzaju działalności był niewystarczający lub niepewny
  • udział działalności w całkowitym zysku przedsiębiorstwa okazał się niezadowalający (lub – co gorsza – przynosiła ona straty)
  • działalność nie była zgodna z obranym przez przedsiębiorstwo kierunkiem strategicznym
  • pojawiła się możliwość odsprzedania jej z zyskiem.

Ponieważ bilans sporządzony na koniec okresu odzwierciedla sytuację po dokonaniu zbycia, rozliczenie działalności zaniechanej skupia się w rachunku zysków i strat, który ukazuje jej wyniki osiągnięte do momentu zbycia. Ponadto, wszelkie istotne szczegóły związane z zaniechaniem działalności muszą zostać podane w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego. Standardy rachunkowości dokonują rozróżnienia między „działalnością” (zdefiniowaną jako zbiór aktywów posiadających wspólne cechy pod względem fizycznym, operacyjnym i sprawozdawczym), a poszczególnymi aktywami, z którymi nie wiąże się obowiązek obszernego ujawniania danych (tak więc zyski lub straty ze sprzedaży poszczególnych aktywów mogą być po prostu zawarte w pozycji „pozostałe przychody operacyjne”).

Działalność zaniechiwana

Część działalności przedsiębiorstwa, co do której istnieje formalny plan lub zamiar sprzedaży, zbycia, bądź zaniechania. W odróżnieniu od działalności zaniechanej, której zakończenie jest już faktem dokonanym, w przypadku działalności zaniechiwanej standardy rachunkowości wymagać mogą bezzwłocznego wykazania wszelkich bilansowych konsekwencji takiego kroku (jak rezerwy na przewidywaną utratę wartości przez aktywa). Również w rachunku zysków i strat działalność zaniechiwaną wyodrębnia się z działalności kontynuowanej, a wszelkie jej implikacje opisuje się w informacji dodatkowej do sprawozdania finansowego. Takie ujęcie pozwala lepiej zrozumieć wpływ planowanej zmiany na przyszłe wyniki, co jest niezwykle użyteczne przy normalizacji zysku.