Inwestycje utrzymywane do terminu zapadalności
Pozycja bilansowa obejmująca nie będące instrumentami pochodnymi aktywa finansowe o określonym (lub możliwym do określenia) dochodzie i ustalonym terminie zapadalności (np. obligacje). Są to aktywa, które posiadacz zamierza i jest w stanie utrzymać do terminu zapadalności, w odróżnieniu od aktywów dostępnych do sprzedaży, będących inwestycjami w aktywnym obrocie. Rozróżnienie tych kategorii jest konieczne ze względu na zmiany wartości rynkowych w miarę upływu czasu (lub wartości godziwych, jeżeli nie istnieje aktywny rynek odniesienia). (Wartość rynkowa obligacji opartych o stały kupon odsetkowy będzie się wahać w zależności od aktualnych rynkowych stóp procentowych). Wartość bilansowa inwestycji będących w obrocie jest aktualizowana do wartości rynkowej w miarę jak zmiany wartości rynkowej (tj. zyski/straty kapitałowe) ujmowane są w rachunku zysków i strat. W przypadku inwestycji dostępnych do sprzedaży, niezrealizowane zmiany wartości godziwej ujmuje się w kapitałach rezerwowych (a następnie, w momencie zbycia inwestycji, w przychodach). Ponieważ zaś inwestycje utrzymywane do terminu zapadalności nie zostaną sprzedane, wahania ich wartości rynkowej przed terminem zapadalności nie mają znaczenia. Inwestycje takie wykazywane są po zamortyzowanym koszcie, a związane z nimi dochody (zarówno otrzymane odsetki, jak i amortyzacja ewentualnego dyskonta lub premii) ujmowane są w miarę ich powstawania. Jedynym wyjątkiem byłby przypadek utraty wartości (np. gdy emitent nie dotrzymuje warunków umowy lub gdy jego klasyfikacja kredytowa istotnie się obniżyła), kiedy to wartość aktywa zostaje trwale odpisana do wartości sprzedaży netto.
