Kwit depozytowy jest to papier wartościowy emitowany przez instytucję finansową, który jest przedmiotem obrotu na zagranicznych rynkach kapitałowych. Kwit depozytowy to dokument prawa własności do jednego lub większej liczby papierów wartościowych, będących bazą kwitu depozytowego. Są nimi najczęściej akcje, ale mogą nimi być też obligacje czy inne papiery wartościowe. Dzięki kwitom depozytowym spółki mogą być obecne na zagranicznym rynku papierów wartościowych.
Amerykański Kwit Depozytowy (ADR)
Instrument finansowy dający amerykańskim inwestorom prawo do handlu akcjami zagranicznych emitentów, bez prawa posiadania tych akcji. Kwity ADR pozwalają zagranicznym emitentom być uczestnikami amerykańskiego rynku kapitałowego pomimo, że ich walory nie są notowane na giełdzie papierów wartościowych w USA. Akcje znajdują się w depozycie departamentu powiernictwa banku, który za opłatą wystawia ADR inwestorom w USA. Wartość ADR jest pochodną wartości akcji, na podstawie których został wydany kwit depozytowy.
Jak działają kwity depozytowe
Kwity depozytowe istnieją na całym świecie, ale najbardziej rozpowszechnione są amerykańskie kwity depozytowe, które pojawiły się po raz pierwszy w latach dwudziestych XX wieku. W Stanach Zjednoczonych amerykańskie kwity depozytowe są zazwyczaj sprzedawane na AMEX, NYSE lub Nasdaq. Na przykład, gdy inwestor kupuje amerykański paragon depozytowy, jest on notowany w dolarach amerykańskich, a amerykańska instytucja finansowa za granicą jest w posiadaniu rzeczywistego instrumentu bazowego.
Posiadacze ADR nie muszą dokonywać transakcji w walutach obcych, ponieważ ADR-y obracają w dolarach amerykańskich i rozliczają je za pośrednictwem amerykańskich systemów rozliczeniowych. Banki amerykańskie wymagają od firm zagranicznych dostarczenia im szczegółowych informacji finansowych, co ułatwia inwestorom ocenę kondycji finansowej firmy w porównaniu z firmą zagraniczną, która dokonuje transakcji wyłącznie na giełdach międzynarodowych.
Oprócz innych korzyści, kwity depozytowe zapewniają inwestorom korzyści i prawa związane z akcjami bazowymi, które mogą obejmować prawa głosu, oraz otwierają rynki, do których inwestorzy nie mieliby dostępu w innym przypadku. Na przykład ICICI Bank Ltd. jest notowany w Indiach i jest zazwyczaj niedostępny dla inwestorów zagranicznych.
Jednakże bank ten posiada amerykański kwit depozytowy wydany przez Deutsche Bank, który jest wydawany na NYSE i do którego ma dostęp większość inwestorów amerykańskich, co zapewnia jego znacznie szerszą dostępność wśród inwestorów.
Kiedy spółka notowana na giełdzie zagranicznej chce wystawić kwit depozytowy za granicą, zazwyczaj zatrudnia doradcę finansowego, który pomaga jej w poruszaniu się po przepisach. Firma zazwyczaj korzysta również z usług krajowego banku, który pełni rolę powiernika i brokera w kraju docelowym, aby wprowadzić akcje firmy na giełdę, taką jak NYSE, w kraju, w którym firma ma swoją siedzibę.
Zalety i wady kwitów depozytowych
Kwity depozytowe mogą być atrakcyjne dla inwestorów, ponieważ pozwalają zdywersyfikować swój portfel i nabyć akcje spółek zagranicznych w wygodniejszy i tańszy sposób niż zakup akcji na rynkach zagranicznych. Dla spółek kwity depozytowe stanowią prosty sposób na pozyskanie kapitału w skali globalnej i zachęcają do inwestycji międzynarodowych.
Inwestorzy mogą jednak stwierdzić, że wiele kwitów depozytowych nie jest notowanych na giełdzie, a jedynie inwestorzy instytucjonalni mogą nimi handlować. Inne potencjalne wady kwitów depozytowych obejmują ich stosunkowo niską płynność oraz ryzyko związane z papierami wartościowymi, które nie są zabezpieczone przez spółkę. Kwit depozytowy może zostać wycofany w dowolnym momencie, a okres oczekiwania na sprzedaż akcji i wypłatę wpływów dla inwestorów może być długi. Mogą one również wiązać się ze znacznymi opłatami administracyjnymi.
