Unspent Transaction Output (UTXO)

3585

Niewydane dane wyjściowe transakcji (UTXO) odnoszą się do danych wyjściowych transakcji, które można wykorzystać jako dane wejściowe w nowej transakcji. W skrócie, UTXO określają, gdzie każda transakcja blockchain rozpoczyna się i kończy. Model UTXO jest podstawowym elementem Bitcoin i wielu innych kryptowalut.

Innymi słowy, transakcje kryptowalutowe są dokonywane z danych wejściowych i wyjściowych. Za każdym razem, gdy dokonywana jest transakcja, użytkownik bierze jeden lub więcej UTXO, aby służyć jako dane wejściowe. Następnie użytkownik przekazuje swój podpis cyfrowy, aby potwierdzić własność nad danymi wejściowymi, co ostatecznie prowadzi do wyników. Zużyte UTXO są teraz uważane za „wydane” i nie można ich już używać. Tymczasem dane wyjściowe z transakcji stają się nowymi UTXO – które można później wydać na nową transakcję.

Prawdopodobnie lepiej to wyjaśnić na przykładzie. Alice ma 0,45 BTC w swoim portfelu (wallet). To nie jest ułamek monety, jak możemy to sobie wyobrazić. To raczej zbiór UTXO. W szczególności trzy UTXO o wartości 0,4 BTC, 0,05 BTC i 0,01 BTC – wszystkie z nich są wynikami poprzednich transakcji. Teraz wyobraźmy sobie, że Alice musi zapłacić Bobowi 0,3 BTC. Zobacz Kurs BTC

Jej jedyną opcją jest tutaj rozbicie jednostki 0,4 BTC i wysłanie 0,3 BTC do Boba i 0,1 BTC z powrotem do siebie. Zwykle odzyskałaby mniej niż 0,1 BTC z powodu opłat wydobywczych, ale uprośćmy to i pomińmy górnika.

Alice tworzy transakcję, która zasadniczo mówi do sieci: weź moje 0,4 BTC UTXO jako dane wejściowe, podziel je, wyślij 0,3 BTC na adres Boba i zwróć 0,1 BTC na mój adres. 0,4 BTC jest teraz zużytą produkcją i nie można go ponownie wykorzystać. W międzyczasie powstały dwa nowe UTXO (0,3 BTC i 0,1 BTC).

Zauważ, że w tym przykładzie zerwaliśmy UTXO, ale gdyby Alice musiała zapłacić 0,42 BTC, równie łatwo mogłaby połączyć swoje 0,4 BTC z innym 0,05 BTC, aby wytworzyć UTXO o wartości 0,42 BTC, jednocześnie zwracając sobie 0,03 BTC.

Podsumowując, model UTXO służy jako mechanizm protokołu do śledzenia, gdzie znajdują się monety w danym momencie. W pewnym sensie działają podobnie do czeków: są skierowane do określonych użytkowników (a raczej ich adresów publicznych). UTXO nie można wydać częściowo – zamiast tego należy utworzyć nowe czeki ze starego i odpowiednio je przekazać.