Arbitraż
Przenoszenie funduszy z jednego rachunku na drugi w celu wykorzystania możliwości osiągnięcia zysku w wyniku różnic cenowych. Typowy arbitraż mógłby zawierać jednoczesne kupno i sprzedaż na rynkach, któ- re, zgodnie z ekonomiczną logiką, powinny oferowac tę samą cenę. Przykładową dziedziną, w której międzynarodowe banki stosują arbitraż, jest wymiana walutowa. Szukając możliwości wykorzystania luk na rynku, arbitraż poprawia jego płynność i wydajność. Tak więc, na dłuższą metę, możliwości arbitrażu maleją, kiedy rynek staje się bardziej wydajny, właśnie dzięki procesowi arbitrażu. Zapewniając zysk przy małym ryzyku, arbitraż jest przeciwieństwem spekulacji.
Arbitraż cenowy
Proces, w którym ceny aktywów finansowych zmieniać się będą tak, aby dostosować się do zwrotów najczęściej wystę- pujących na rynku w odniesieniu do porównywalnych instrumentów (patrz: termin zapadalności i ocena zdolności kredytowej). Zatem obligacja wieczysta przynosząca odsetki w wysokości 10 zł od wartości 100 zł, posiada stopę procentową w wysokości 10%. Jeżeli jednak obligację tę można będzie nabyć za cenę 50 zł, jej stopa zwrotu wyniesie 10/50, czyli 20%. Dlaczego wartość obligacji miałaby być niższa niż jej wartość nominalna płatna w przyszłości, w terminie wykupu? Jeżeli stopy procentowe na rynkach kapitałowych zbliżą się do 20%, na cenę obligacji zacznie oddziaływać proces zwany arbitrażem. Popyt na obligację spadnie, w miarę jak potencjalni nabywcy zwrócą się ku inwestycjom o wyższych zwrotach. Jednocześnie dotychczasowi posiadacze obligacji będą się ich wyzbywać, również na korzyść lepszych inwestycji. Ponieważ podaż obligacji będzie wyższa niż popyt, ich cena będzie spadać dopóki rynek nie ustali nowej ceny instrumentu. Stąd też cena obligacji zmieniać się będzie odwrotnie do zwrotu, przy czym stopień zmiany z uwagi na konkurencyjne oprocentowanie nazywa się wrażliwością obligacji. Tego rodzaju arbitraż powoduje, że stopa zwrotu z inwestycji stale odzwierciedla możliwości osiągnięcia zysku z konkurencyjnych inwestycji. W miarę zbliżania się terminu wykupu obligacji (ang. „pull to par”), wartość stopy zwrotu zbliży się do wartości stopy procentowej.
