Doraźność (żargon)
Podejście do podejmowania decyzji w zarządzaniu, które kładzie nadmierny nacisk na bezpośrednie wyniki kosztem przyszłych długoterminowych możliwości rozwojowych. Teoria przedsiębiorstwa wskazuje, że akcjonariusze chcą maksymalizować swoje bogactwo w kategoriach wartości bieżącej przyszłych zysków. Dlatego są gotowi wykazać cierpliwość, ale z uwzględnieniem wartości pieniądza w czasie, stosując dyskonto wartości przyszłych zysków. Przykładem doraźnego podejścia jest powszechnie występujący problem w stosunkach agencyjnych. Dla ustalania celów budżetowych lub uzyskania premii itp. menedżerowie mogą mieć pokusę poświęcenia długoterminowego zdrowia przedsiębiorstwa w zamian za szybkie wyniki. Można dążyć do zysków księgowych (które tylko oddają wyniki z przeszłości) kosztem podejmowania wartościowych inwestycji (które zrealizują się po upływie pewnego czasu). Innym przykładem doraźności są posunięcia oszczędnościowe (np. na kosztach konserwacji, wspierania marki, szkoleniach), które poświęcają tworzenie długoterminowej wartości w celu doraźnego zwiększenia zysków. Niemniej jednak, istnieje pewna wartość w skoncentrowaniu się w odpowiednim stopniu na „tu i teraz”. Powiedzenie Keynesa, że „w długim okresie wszyscy umrzemy” oddaje potrzebę przychylnego nastawienia do aktywnej postawy. To jest kwestia równowagi.
