Luka (ang. „gap”) w ogólnie przyjętych zasadach rachunkowości
Gra słów* odnosząca się do nieuzasadnionych oczekiwań opinii publicznej co do zdolności sprawozdań finansowych lub biegłych rewidentów do przedstawienia obrazu rzeczywistości finansowej. Rewidenci – w opinii z badania sprawozdania finansowego – starają się „domknąć lukę”, ograniczając swoją odpowiedzialność przy pomocy różnych zastrzeżeń (odpowiedzialność za sporządzenie sprawozdań ponosi zarząd; nie jesteśmy w stanie wykryć przypadków oszustwa; sprawozdanie nie zawiera istotnych błędów itp.). Nękani ze wszystkich stron krytyką i procesami sądowymi, biegli rewidenci wykorzystują tego rodzaju zastrzeżenia dla wskazania, że pewne rzeczy są niewykonalne. Choć nie można odmówić im pewnej słuszności, dla większości użytkowników sprawozdań najważniejszą rzeczą jest rzetelna prezentacja – koncepcja na tyle prosta, że nie powinna być aż tak wieloznaczna.
Luki w prawie podatkowym (żargon zawodowy)
Istniejące w prawie podatkowym „furtki” umożliwiające zaoszczędzenie lub odroczenie dużych płatności z tytułu podatku dochodowego poprzez odpowiednie zarzą- dzanie zobowiązaniami podatkowymi. Działania takie obejmować mogą wykorzystanie schronień podatkowych, strat podatkowych z lat ubiegłych, uprzywilejowanych papierów wartościowych trustów, a także opcji na akcje podlegających odliczeniu od podstawy opodatkowania (tj. podlegających odliczeniu dla celów podatkowych, lecz nie ujętych w kosztach w sprawozdaniu finansowym). Zasadniczym celem wykorzystywania luk podatkowych jest zmniejszenie podatku dochodowego jako procentowej części deklarowanego dochodu. O ile działania takie są jak najbardziej zgodne z prawem, mogą one niepokoić użytkowników sprawozdań finansowych (Czy kwalifikuje się to pod uchylanie się od zobowiązań podatkowych? Czy płatności z tytułu podatków z czasem wzrosną? Czy istnieje zobowiązanie warunkowe z tytułu spornych podatków?). Także opinia publiczna, nie wchodząc w zawiłości ordynacji podatkowej, może niechętnie patrzeć na wykorzystywanie luk („Grube ryby nie płacą!”).
Etymologia słowa: luka oznaczała dziurę w murze w średniowiecznych fortecach; niektóre z tych dziur były małe i służyły do obserwacji; niektóre były większe, aby mogły się przez nie przedostać strzały łuczników; inne były na tyle duże, że pozwalały żoł- nierzowi na ucieczkę w przypadku przegranej bitwy. Nowoczesne konotacje to „uciekać” od płatności. Źródło: Now You Know (More) (Teraz wiesz [więcej]) autorstwa Doug Lennox.
