Ziemia oraz fizyczna własność nieruchoma, na którą składają się modernizacje, otoczenie oraz budynki. Nieruchomość (ang. „real estate” od łacińskiego słowa „res/rei” = rzecz) często jest również okre- ślana w języku angielskim inaczej, jako „real property”, „realty” bądź „immovable property”. Jej trwałość kontrastuje z własnością osobistą (np. ruchomości oraz rzeczy, które tracą na wartości, takie jak maszyny, pojazdy, pieniądze). W gospodarkach wysoko rozwiniętych aktywa nieruchomości reprezentują jedne z największych jednostkowych zasobów bogactwa (dla niektórych gospodarstw ich dom jest majątkiem o najwyższej wartości, kredyt hipoteczny jest ich największym długiem). Ponieważ istnieje pojęcie „prawa nabycia własności przez zasiedzenie”, wartość potencjalnej nieruchomości jest pełna, jeśli istnieje infrastruktura instytucjonalna, która zapewnia prawa własnościowe, w tym system rejestracji tytułu własności. Ekonomiści zwracają uwagę na fakt, iż brak skutecznych praw dotyczących nieruchomości może być poważną barierą rozwoju na rynkach wschodzących. Finansowanie nieruchomości jest atrakcyjne dla pożyczkodawców ze względu na bezpieczeństwo kredytów hipotecznych oraz dodatkowe zabezpieczenie. Ma to swoje wady i zalety. Spieniężona wartość własności może być źródłem kapitału biznesowego i wspomóc dobre samopoczucie konsumentów (patrz efekt zamożności). Jednakże bańki spekulacyjne są często spowodowane nadmiernym pożyczaniem na „atrakcyjnych” rynkach nieruchomości, na których popyt jest czasami sztucznie wywoływany pożyczaniem. Patrz inwestowanie w nieruchomości
