Wizjonerski pomysł łączący interesy akcjonariuszy korporacji z rozwojem gospodarczym w biednych krajach. Firmy byłyby zakładane dzięki finansowaniu mikrokredytami i wprowadzałyby model działalności nienastawionej na zysk do swojej działalności komercyjnej, dążąc do osiągnięcia nie tylko zysku, lecz również korzyści społecznych. Można przytoczyć prawdziwy przykład. Międzynarodowy koncern, producent jogurtu, kupuje w kraju rozwijającym się mleko pochodzą- ce od krów zakupionych przez indywidualnych rolników w ramach programu mikrokredytów. Koncern inwestuje w fabrykę na terenach wiejskich i zobowią- zuje się kupować mleko oraz sprzedawać wyroby lokalnej społeczności, ewentualnie dystrybutorom również finansowanym mikrokredytami. Inwestycja jest powiązana z programem mikrokredytów w celu zapewnienia popytu i poda- ży. Zyski producenta jogurtu odpowiadałyby stopie progowej, czyli najniższemu akceptowalnemu przez niego poziomowi zysku, ale za wspieranie rozwoju kraju mógłby również oczekiwać zwiększenia zaufania do swojej marki. Zwolennikiem przedsiębiorstw społecznych jest laureat Nagrody Nobla w 2006 roku Muhammad Yunus, twórca ruchu mikrokredytów.
