Śródroczne sprawozdania finansowe
Sprawozdania finansowe sporządzane w trakcie rocznych okresów obrotowych, zazwyczaj co kwartał lub co pół roku. Wyniki śródroczne pokazują użytkownikom sprawozdań postęp przedsiębiorstwa. Ich wartość polega raczej na aktualności danych, niż na ich dokładności. Sprawozdania śródroczne przedstawiane są często w formie skróconej. Dla zaoszczędzenia czasu i kosztów, rzadko poddaje się je badaniu przez biegłych rewidentów. Tym niemniej, powinny one być logicznie powiązane z wynikami prezentowanymi na koniec roku (z uwzględnieniem elementów sezonowości) – w przeciwnym bowiem razie użytkownicy mogą być później zaskoczeni. Wyniki śródroczne w sposób konsekwentny harmonizujące z wynikami rocznymi są oznaką wysokiej jakości zysku. Prócz względów kosztowych, argumentem przemawiającym przeciwko sprawozdawczości śródrocznej jest tworzona przez nią presja na krótkoterminowe wyniki (która może odbić się niekorzystnie na wynikach długofalowych). Spółki publiczne, o ile nie wymagają tego przepisy giełdowe, zazwyczaj oszczędzają sobie kosztów i kłopotów związanych z przygotowaniem sprawozdań śródrocznych. Amerykańska Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) wymaga jednak składania takich sprawozdań, podczas gdy Giełda Londyńska nie stawia tego wymogu. Uznając zalety sprawozdań śródrocznych, spodziewana w 2007 roku nowa dyrektywa UE w sprawie przejrzystości (zwana też dyrektywą w sprawie obowiązków informacyjnych), będzie wymagać jakiejś formy sprawozdawczości śródrocznej.
