Tradycja kontroli
Poglądy, wartości oraz zachowania kadry kierowniczej przedsiębiorstwa, preferujące zdyscyplinowane i ciągłe przestrzeganie polityki firmy oraz jej procedur i stosowanie narzędzi kontroli wewnętrznej. Choć tradycja kontroli nie zdaje egzaminu we wszystkich firmach, jest niezbędna w banku. Stanowi zwykle kluczowy składnik jego kultury kredytowej (zob. poniższy cytat).
Wspólny język
Polityka kredytowa to rdzeń i zarazem strażnik etyki kredytowej danej instytucji. Dzięki precyzyjnemu wglądowi w działalność kredytową sprawia ona, że analitycy kredytowi z całego banku mówią tym samym językiem. To ona jest podstawą codziennych działań związanych z kredytowaniem i zarządzaniem ryzykiem. Nie wyklucza jednak okazji do wygenerowania zysku. Dzięki niej spełnione zostają te potrzeby kredytowe, które można spełnić, a jednocześnie przestrzega się jednolitych, zdrowych praktyk. Polityka kredytowa umożliwia kontrolę wzrostu i składu portfela, dostosowując kredytowanie do sytuacji na rynku.
Wewnętrzna publikacja Citibanku: Henry Mueller, Credit Endpapers, 1982, s. 1–2
W celu uniknięcia zmęczenia kontrolami muszą one być odpowiednio zaprojektowane (tzn. tak, by uniknąć osiągnięcia efektu odwrotnego do zamierzonego, a zidentyfikować słabości) i przestrzegane przez pracowników, którzy będą rzeczywiście doceniać ich wagę. Ponadto trzeba ocenić koszty (w tym biurokrację w bankowości) w kontekście potencjalnych korzyści.
