Wskaźnik uzupełniania rezerw zasobów (w firmach eksploatujących zasoby naturalne)
Istotna pozafinansowa miara wyników przedsiębiorstw zajmujących się eksploatacją zasobów naturalnych (jak ropa naftowa, gaz ziemny, czy inne paliwa kopalne). Wskaźnik ten jest stosunkiem wielkości fizycznego uszczuplenia zasobów do wielko- ści potwierdzonych pozyskanych rezerw zasobów za za ten sam okres. Stosunek ten pokazuje, czy rezerwy są utrzymywane na jednakowym poziomie (100%), uszczuplone (<100%) lub zwiększone (100%+). Gdy fizyczna wielkość nowych rezerw zostanie porównana z kosztami poszukiwania zasobów (zob. rachunek kosztów pełnych oraz aktywowanie kosztów efektywnych poszukiwań zasobów naturalnych), „koszt odtworzenia” rezerw można porównać z cenami istniejących rezerw jako dalszą miarę wartości dodanej płynącej z poszukiwań zasobów. Ponieważ rezerwy zasobów są istotnym wyznacznikiem wartości przedsiębiorstw eksploatujących zasoby naturalne, stanowią ważny element informacji ujawnianych w raportach rocznych. Fizyczne wielkości rezerw ustalane są zarówno poprzez niezależnie zweryfikowane badania geologicznie, jak i względy finansowe (czy wydobycie będzie się opłacać). W USA, Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (SEC) formułuje dokładne zasady obliczania i klasyfikacji rezerw (np. rezerwy „potwierdzone produkcyjne”, „potwierdzone nieprodukcyjne” i „prawdopodobne”). Nawet jednak wówczas mogą pojawiać się komplikacje. Wielkość rezerw można zwiększyć przez ich nabycie („odwierty w kanionach Wall Street”), podwyższanie obecnie szacowanych poziomów wydobycia dzięki postępowi technicznemu, lub dzięki odkryciu nowych niezagospodarowanych zasobów (najlepsza miara zdolności poszukiwawczych). Ponieważ przyszłe przepływy pieniężne są nierozerwalnie związane z wielkością rezerw, rezerwy te mogą być nawet ważniejsze niż wyniki finansowe. W roku 2002, kiedy Shell Oil przyznał się do popełnienia istotnych błędów w wyliczeniach wielkości rezerw, ucierpiała na tym zarówno jego reputacja jak i cena akcji.
