Bankowość inwestycyjna – definicja

3187

Bankowość inwestycyjna – jest to działalność instytucji finansowych (w tym np. banków inwestycyjnych) na rynku papierów wartościowych i związane z nią usługi doradcze, a także doradztwo w zakresie pozyskiwania kapitału i finansowania przedsiębiorstw oraz w zakresie fuzji i przejęć.

Za początek bankowości inwestycyjnej przyjmuje się rok 1780, kiedy to w Anglii powstał zorganizowany rynek weksli i akcji, a na rynku finansowym pojawiła się instytucja pośrednicząca.

W Stanach Zjednoczonych okres powstania bankowości inwestycyjnej związany jest z rozwojem kolei, co spowodowało duże zapotrzebowanie na kapitał. Przełomem w rozwoju działalności inwestycyjnej była ustawa bankowa, która zakazała łączenia działalności depozytowej i kredytowej banków z usługami bankowości inwestycyjnej (ustawa ta została ostatecznie zniesiona w 1999 r.).

Obecnie zaciera się granica między bankowością inwestycyjną a tradycyjną (tj. depozytową i kredytową). Wynika to z faktu, że niektóre tradycyjne banki oferują produkty, które wcześniej były domeną wyłącznie banków inwestycyjnych.

Podstawowe usługi bankowości inwestycyjnej obejmują:

  • Operacje na rynku papierów wartościowych (np. pośrednictwo, działalność maklerska, pośrednictwo w obrocie papierami wartościowymi, projektowanie i obrót finansowymi instrumentami pochodnymi, organizacja emisji własnych i obcych, gwarantowanie emisji).
  • Operacje na rynku pieniężnym (np. transakcje dotyczące krótkoterminowych dłużnych papierów wartościowych przedsiębiorstw, transakcje pochodne rynku pieniężnego).
  • Zarządzanie funduszami (np. zarządzanie aktywami i akcjami klientów, tworzenie i zarządzanie funduszami venture capital).
  • Doradztwo finansowe (np. przygotowywanie studiów wykonalności projektów inwestycyjnych, opracowywanie strategii i przeprowadzanie restrukturyzacji przedsiębiorstw, doradztwo w zakresie fuzji i przejęć, projektowanie sekurytyzacji).