Przykładem nielegalnej zmowy jest tajne porozumienie pomiędzy firmami w celu ustalenia cen. Takie porozumienia mogą być zawierane w sposób całkowicie nieformalny. W istocie, egzekwowanie praktyk konkurencyjnych może nawet nie wymagać dowodów na to, że przedsiębiorstwa w ogóle się z nimi kontaktowały. Mogą one jedynie powstrzymać się od wzajemnego zaniżania cen lub od sprzedaży w swoich obszarach rynkowych. Taka zmowa ma miejsce, gdy istnieją przepisy antymonopolowe, które zakazują zawierania formalnych porozumień dotyczących takiej działalności. Zmowa jest trudna do udowodnienia i może wiązać się z argumentami organów egzekwujących prawo, że działalność przedsiębiorstw podejrzewanych o zmowę w zakresie ustalania cen i celów produkcji ma sens jedynie w kontekście korzyści płynących ze zmowy. W takich przypadkach przedsiębiorstwa mogą być zmuszone do obniżenia cen lub do sprzedaży dostawcom na obszarach poza ich normalnymi rynkami. W ten sposób zmusza się przedsiębiorstwa do stosowania praktyk konkurencyjnych, nie wykazując w rzeczywistości, że przed złożeniem tych zamówień prowadziły one nielegalną działalność.
Jak firmy mogą się zmawiać, nie spotykając się nigdy? W warunkach konkurencji każda firma będzie sprzedawać swoje towary do czasu, gdy koszt krańcowy produkcji ostatniego towaru będzie równy cenie sprzedaży. Jeżeli jednak każde z nich ograniczy produkcję, cena zostanie wymuszona, a firmy mogą korzystać z udziału w oligopolistycznych zyskach. Przedsiębiorstwo może ogłosić swoją cenę i produkcję, które rywale mogą uznać za wyższe niż jest to możliwe w sytuacji konkurencji. Mogą oni zdecydować się na pójście w ich ślady. Takie wybory są trudne do utrzymania na dużych rynkach, na których działa wielu sprzedawców, ponieważ w interesie każdego z nich jest, aby sprzedawać po nieco niższej cenie, produkować więcej i brać więcej z rynku. Kiedy jedno przedsiębiorstwo zaczyna zachowywać się w sposób konkurencyjny, wszystkie przedsiębiorstwa muszą pójść za jego przykładem lub stanąć w obliczu utraty całego rynku.
Podtrzymywanie cen i produkcji na oligopolistycznych poziomach jest więc zbiorowym problemem działania, który może być modelowany podobnie jak „więzienny dylemat” gry. W grze „dylemat więźnia” istnieje ściśle dominująca strategia, która ma na celu uniknięcie współpracy, a zatem zmowa powinna zawieść. Jednak zmowa może być podtrzymywana, tak samo jak działania zbiorowe mogą być podtrzymywane w sytuacjach dylematu więźnia. Jeśli gra się powtórzy, twierdzenie ludowe przewiduje, że możliwe są rozwiązania kooperacyjne. Jeśli firma widzi, że wszystkie inne firmy utrzymują wysokie ceny i ograniczają produkcję, może również zrobić to samo. Zmowa jest więc najłatwiejsza na rynkach, na których jest mniej firm i gdzie cena towaru jest łatwo mierzona przez wszystkie firmy. Dlatego też zmowa jest o wiele łatwiejsza na rynkach nowych samochodów, zwłaszcza tam, gdzie firmy kontrolują rynki zbytu dla swoich samochodów, niż na rynkach świeżych owoców.
