Próg ostrożnościowy to ustawowy lub określony konstytucyjnie górny limit całkowitego nieuregulowanego długu publicznego kraju, państwa lub gminy, zazwyczaj wyrażony jako suma bezwzględna.
W niektórych krajach ustanowiono limity długu publicznego w przekonaniu, że nadmierny dług publiczny, wymagający dużych płatności za usługi, ogranicza dostępne finansowanie wielu programów i działań rządowych, wiąże pieniądze (w postaci rządowych papierów wartościowych), które mogłyby być produktywnie inwestowane w sektor prywatny, ogranicza zdolność rządu do stymulowania działalności gospodarczej poprzez obniżanie podatków i skutecznie przenosi bogactwo z grup mniej zamożnych (większość podatników) do grup bardziej zamożnych (prywatni posiadacze rządowych papierów wartościowych).
W 1917 r. Stany Zjednoczone ustaliły swój pierwszy pułap zadłużenia obligacyjnego w wysokości 11,5 mld USD, a w 1939 r. pierwszy łączny pułap zadłużenia w wysokości 45 mld USD. Przez większą część okresu od początku lat 60. XX wieku deficyty budżetu federalnego stale rosły, co wymagało ponad 70 korekt tego pułapu w celu kontynuowania finansowania działań rządu i uniknięcia zaległości w spłacie długu publicznego. Niektórzy krytycy amerykańskiego pułapu zadłużenia twierdzili, że jest on nieskuteczny; obrońcy twierdzili, że narzuca on pewną dozę ograniczeń fiskalnych, zmuszając przywódców politycznych do wzięcia odpowiedzialności za wydatki związane z deficytem za każdym razem, gdy pułap jest podnoszony.
