Bankier inwestycyjny to osoba fizyczna, która często pracuje jako część instytucji finansowej i zajmuje się przede wszystkim pozyskiwaniem kapitału dla korporacji, rządów lub innych podmiotów.
Bankierzy inwestycyjni często pracują w bankach inwestycyjnych, z których największe to Goldman Sachs (GS), Morgan Stanley (MS), JPMorgan Chase (JPM), Bank of America Merrill Lynch (BAC) i Deutsche Bank (DB).
Co robi bankier inwestycyjny?
Niezależnie od tego, czy bankier inwestycyjny jest powiązany z taką firmą, czy nie, będzie pomagał w dużych, skomplikowanych transakcjach finansowych. Mogą one obejmować strukturyzację przejęcia, fuzji lub sprzedaży na rzecz klienta lub grupy klientów. Podstawowym zadaniem jest również emisja papierów wartościowych jako sposób na pozyskanie środków pieniężnych. Wiąże się to z tworzeniem szczegółowej dokumentacji dla Komisji Papierów Wartościowych i Giełd, niezbędnej do upublicznienia spółki.
Bankier inwestycyjny może zaoszczędzić klientowi czas i pieniądze poprzez zidentyfikowanie ryzyka związanego z danym projektem zanim firma ruszy do przodu. W teorii bankier inwestycyjny jest ekspertem w swojej dziedzinie, który ma palec na pulsie aktualnego klimatu inwestycyjnego. Firmy i instytucje non-profit często zwracają się do bankierów inwestycyjnych po poradę, jak najlepiej zaplanować swój rozwój.
Bankier inwestycyjny pomaga również w ustalaniu cen instrumentów finansowych i poruszaniu się po wymogach prawnych. Często, gdy spółka przeprowadza pierwszą ofertę publiczną (IPO), bank inwestycyjny kupuje bezpośrednio wszystkie lub znaczną część akcji tej spółki, działając w charakterze pośrednika. W takim przypadku, działając w imieniu spółki w ramach oferty publicznej, bank inwestycyjny następnie sprzeda akcje spółki na rynek publiczny, zapewniając jej natychmiastową płynność.
W tym scenariuszu bank inwestycyjny może również osiągnąć zysk, na ogół wyceniając swoje akcje według marży w stosunku do tego, co przedsiębiorstwo zapłaciło pierwotnie. Bank inwestycyjny podejmuje przy tym jednak również znaczne ryzyko. Chociaż doświadczeni analitycy banku inwestycyjnego wykorzystują swoją wiedzę, aby dokładnie wycenić akcje, bankier inwestycyjny może stracić pieniądze na transakcji, jeśli zawyży ich wartość.
Przykład bankowości inwestycyjnej i IPO
Na przykład, załóżmy, że Pete’s Paints Co., sieć dostarczająca farby i inny sprzęt, chce się upublicznić. Pete, właściciel, kontaktuje się z Katherine, wybitnym bankierem inwestycyjnym, pracującym dla większej firmy. Pete i Katherine zawierają umowę, w której Katherine (w imieniu swojej firmy) zgadza się kupić 100.000 akcji Pete’s Paints w ramach oferty publicznej spółki po cenie 24 dolarów za akcję, na podstawie rekomendacji jej zespołu analityków. Bank inwestycyjny płaci 2,4 mln dolarów za te 100 000 akcji.
Po złożeniu odpowiednich dokumentów oraz ustaleniu daty i godziny pierwszej oferty publicznej, Katherine i jej zespół rozpoczynają sprzedaż akcji na otwartym rynku po cenie 26 dolarów za akcję. Jednak bank inwestycyjny nie jest w stanie sprzedać więcej niż 20% akcji po tej cenie, biorąc pod uwagę słaby popyt, i jest zmuszony obniżyć cenę do 23 dolarów w celu sprzedaży pozostałych udziałów. Prowadzi to ostatecznie do strat dla Katherine i jej zespołu.
Umiejętności i wymagania, by być bankierem inwestycyjnym
Dziedzina bankowości inwestycyjnej zyskała na przestrzeni lat na zainteresowaniu, ponieważ bankierzy inwestycyjni są na ogół bardzo dobrze opłacani. Jednak stanowiska te wymagają szczególnych umiejętności, takich jak doskonałe umiejętności w zakresie zarządzania numerami, silne umiejętności komunikacji werbalnej i pisemnej oraz zdolność do pracy w bardzo długich i wyczerpujących godzinach.
Ważne: Wymagania edukacyjne obejmują zazwyczaj tytuł MBA z najwyższej klasy instytucji i potencjalnie tytuł licencjata analityka finansowego (CFA).
W związku z tym bankierzy inwestycyjni są zobowiązani do przestrzegania określonego przez swoją firmę kodeksu postępowania i zazwyczaj podpisują umowę o poufności, biorąc pod uwagę poufny charakter otrzymywanych informacji. Ponadto istnieje możliwość wystąpienia konfliktu interesów, jeżeli oddziały doradcze i handlowe banków inwestycyjnych będą ze sobą współpracować.
W bankowości inwestycyjnej istnieje zazwyczaj hierarchia stanowisk, która przedstawia się następująco (od juniora do seniora): analityk, współpracownik, wiceprezes, starszy wiceprezes, a następnie dyrektor zarządzający.
Zobacz także: Bankowiec
