Oświadczenia i gwarancje
Standardowa klauzula w umowie kredytowej, w której kredytobiorca potwierdza pewne istotne fakty; ich prawdziwość kredytobiorca uzna za oczywiste lub zweryfikuje w toku kompleksowej analizy ekonomiczno-finansowej. W standardowej klauzuli oświadczeń i gwarancji potwierdza się, że:
- przedstawione sprawozdania finansowe zostały sporządzone prawidłowo i rzetelnie;
- po sporządzeniu ostatnich sprawozdań finansowych nie zaistniała istotna niekorzystna zmiana w sytuacji kredytobiorcy;
- przedsiębiorca ma legalną osobowość prawną;
- przedstawiciele mają odpowiednie uprawnienia do podpisania umowy kredytowej;
- umowa kredytowa jest prawnie wiążąca, z zastrzeżeniem obowiązującego prawa;
- nie istnieją żadne przypadki naruszenia innych umów;
- nie istnieje potrzeba uzyskania zgody strony trzeciej (np. rodziców, poręczycieli itd.) w celu dokonania jakichkolwiek transakcji bankowych;
- kredytobiorca nie uczestniczy w żadnych istotnych postępowaniach sądowych;
- kredytobiorca nie wprowadza kredytodawcy w błąd ani nie pomija żadnych istotnych faktów;
- kredytobiorca dysponuje bezspornym tytułem własności nieruchomości;
- kredytobiorca składa deklaracje podatkowe oraz realizuje zobowiązania podatkowe terminowo;
- umowa kredytowa nie stanowi naruszenia jakichkolwiek innych umów.
Rozróżnienie między oświadczeniami i gwarancjami nie jest jedynie prawniczym niuansem (przynajmniej w prawie anglosaskim). Oświadczenia bazują na prawie deliktowym (tj. dotyczącym przestępstw lub wykroczeń), są to fundamentalne zobowiązania, których naruszenie może unieważnić samą umowę. Gwarancje natomiast reguluje prawo zobowiązań umownych. Naruszenie gwarancji jest złamaniem warunków umownych, ale nie pociąga za sobą natychmiastowego zerwania stosunku umownego. Prowadzi raczej do powstania roszczeń o odszkodowanie, choć tylko w zakresie niezbędnym do pokrycia strat.
Zob. naruszenie warunków umowy.
