Rezerwa Federalna (ang. Federal Reserve System, w skrócie Federal Reserve, potocznie FED lub System Rezerwy Federalne) jest to bank centralny Stanów Zjednoczonych Ameryki.
System Rezerwy Federalnej FED został utworzony przez Kongres w 1913 r. Do obowiązków Rezerwy Federalnej należy wpływanie na podaż pieniądza i kredytu; regulowanie i nadzorowanie instytucji finansowych; służenie jako agent bankowy i fiskalny dla rządu Stanów Zjednoczonych; oraz świadczenie usług płatniczych dla ludności za pośrednictwem instytucji depozytowych, takich jak banki, kasy oszczędnościowo-kredytowe oraz oszczędności i pożyczki. Usługi płatnicze obejmują wydawanie, przekazywanie i wykup papierów wartościowych rządu USA, przetwarzanie i rozliczanie czeków oraz przekazywanie środków.
Struktura Rezerwy Federalnej obejmuje Radę Gubernatorów w Waszyngtonie oraz 12 regionalnych banków rezerw.
| Powstanie FED | 23 grudnia 1913 r. (106 lat temu) |
|---|---|
| Bank centralny | Stany Zjednoczone |
| Waluta | Dolar amerykański USD ( ISO 4217 ) |
Najważniejszymi elementami Systemu Rezerwy Federalnej są:
- Rada Gubernatorów – z siedzibą w Waszyngtonie
- Federalny Komitet Operacji Otwartego Rynku (FOMC)
- Dwanaście Banków Regionalnych Systemu Rezerwy Federalnej
- Banki członkowskie
Trzy funkcje FED to:
- prowadzenie polityki monetarnej narodu,
- zapewnianie i utrzymywanie skutecznego i wydajnego systemu płatności, oraz
- nadzorowanie i regulowanie operacji bankowych.
Chociaż wszystkie trzy role są ważne dla utrzymania stabilnej, rozwijającej się gospodarki, polityka pieniężna jest najbardziej widoczna dla wielu obywateli. Polityka pieniężna to strategiczne działania podejmowane przez Rezerwę Federalną w celu wpłynięcia na podaż pieniądza i kredytu w celu zwiększenia stabilności cen i utrzymania maksymalnego zrównoważonego wzrostu gospodarczego. Dzięki tym działaniom Fed pomaga utrzymać silną gospodarkę narodową i stabilność gospodarki światowej.
System Rezerwy Federalnej ma 12 okręgów, z których każdy obsługiwany jest przez niezależny, czarterowany regionalny bank rezerw. Banki te znajdują się w Atlancie, Bostonie, Chicago, Cleveland, Dallas, Kansas City, Minneapolis, Nowym Jorku, Filadelfii, Richmond, St. Louis i San Francisco. W 12 okręgach działa również 25 oddziałów.
Kansas City jest siedzibą 10. Dzielnicy Rezerw Federalnych. Nasze oddziały znajdują się w Denver, Oklahoma City i Omaha.
Rada Gubernatorów
Rada Gubernatorów składa się z siedmiu członków mianowanych na 14 lat przez prezydenta Stanów Zjednoczonych i potwierdzonych przez senat.
Rada prowadzi politykę pieniężną, wydaje przepisy zgodnie z większością federalnych przepisów dotyczących ochrony kredytów konsumenckich i ponosi szeroką odpowiedzialność za amerykański system płatności i działalność różnych organizacji bankowych.
Rada Gubernatorów posiada szerokie uprawnienia. Kształtuje politykę pieniężną poprze ustalanie stopy rezerw obowiązkowych od depozytów, które znajdują się w bankach. Jest odpowiedzialna również za regulację i funkcjonowanie dwunastu Banków Regionalnych. Pełni również nadzór nad funkcjonowaniem całego systemu bankowego w kraju.
Federalny Komitet Otwartego Rynku (FOMC)
FOMC ustalający stopy procentowe składa się z siedmiu prezesów Fed i pięciu z 12 prezesów Banku Rezerw, którzy głosują na zasadzie rotacji, z wyjątkiem prezesa FEDu z Nowego Jorku, który zawsze głosuje. Wszyscy 12 prezesów banków rezerwowych uczestniczy w obradach dotyczących polityki FOMC, niezależnie od tego, czy są członkami z prawem głosu. FOMC spotyka się osiem razy w roku.
Po zakończeniu spotkania FOMC publikowany jest „dot chart” – wykres kropkowy, który pokazuje w jaki sposób rozkładały się głosy członków w sprawie przyszłego kształtu stóp procentowych. Mówiąc prościej, narzędzie to pomaga w ocenie ile razy bank będzie chciał podnieść lub obniżyć koszt pieniądza. Oczywiście należy pamiętać, że wykres kropkowy to jedno, a wycena rynkowa to drugie. Te dwie rzeczy nie zawsze muszą się ze sobą pokrywać.
Komitet jest odpowiedzialny za decyzje związane z polityką pieniężną, które dzielą się na trzy obszary:
- stabilizacja cen,
- maksymalizacja zatrudnienia,
- kontrola nad wpłyewm stóp procentowych.
Banki Regionalne Systemu Rezerwy Federalnej
Instytucje te wypełniają szczebel regionalny dwupoziomowej struktury Systemu Rezerwy Federalnej. Działają na obszarze jednego z dwunastu okręgów (Federal Reserve districts), na które podzielone są Stany Zjednoczone. Ich siedziby znajdują się w takich miastach jak: Boston, Nowy Jork, Filadelfia, Cleveland, Richmond, Atlanta, Chicago, Saint Louis, Minneapolis, Kansas City, Dallas, San Francisco.
Szczególną rolę odgrywa bank z Nowego Jorku. Posiada około 25 proc. aktywów całego Systemu Rezerwy Federalnej. W okręgu tym siedziby swoje mają największe banki komercyjne. Dodatkowo Rezerwa Federalna za pomocą właśnie banku w Nowym Jorku dokonuje operacji otwartego rynku jak również interwencje na rynku walutowym. Ciekawostką jest fakt, że znajdują się w nim depozyty złota innych banków centralnych poszczególnych państw.
Porównując politykę monetarną Fed-u oraz EBC możemy znaleźć jedną zasadniczą różnicę. Cel polityki banku centralnego USA jest w inny sposób uregulowany. Jeśli chodzi o EBC a dokładnie ESBC – priorytetem jest utrzymanie stabilności cen. Dokument Federal Reserve Act nie określa konkretnie, który z elementów wchodzących w skład definicji celu jest kluczowy. Oczywiste jest, że stabilność cen w długim terminie oddziałuje pozytywnie na wzrost zatrudnienia i poprawę koniunktury, ale w krótkim horyzoncie czasem bywa trudno pogodzić wszystkie te cele. Zdarza się bowiem tak, że dochodzi do wzrostu cen (np. na skutek wzrostu cen energii), mimo, że koniunktura jest mizerna.
W takich okolicznościach walka z inflacją może pogorszyć poziom wzrostu gospodarczego. Z drugiej strony podejmowanie działań mających na celu przyspieszenia wzrostu i polepszenie wskaźników rynku pracy mogą wywołać większą presję inflacyjną. Rezerwa Federalna musi zatem rozstrzygać, którą drogę wybierać, czy przeciwdziałać rosnącym cenom czy skupić się na wzroście koniunktury. W przypadku ESBC (Europejskiego Systemu Banków Centralnych) jak również EBC zawsze na pierwszym miejscu jest dbanie o stabilność cen.
Kto tak naprawdę kieruje FED ?
Rada Gubernatorów Rezerwy Federalnej jest organem zarządzającym bankiem centralnym USA . Rada składa się z siedmiu członków, z których każdy służy czternastoletnie kadencje. Członkowie zarządu podają rozłożone terminy. Nowy jest powoływany co dwa lata. Wybierani urzędnicy i członkowie obecnej administracji nie mogą pełnić funkcji w zarządzie Fed.
Oprócz zarządu, System Rezerwy Federalnej ma dwa inne elementy. 12 regionalnych banków rezerw federalnych świadczy usługi dla krajowego sektora bankowości komercyjnej . Federalny Komitet Otwartego Rynku ustala politykę pieniężną . Kontroluje podaż pieniądza i stopy procentowe . Jego podwójny mandat polega na kontrolowaniu inflacji i zmniejszaniu bezrobocia . Wszyscy członkowie zarządu Fed zasiadają w FOMC wraz z czterema prezesami banków regionalnych.
Fed zatrudnia 1800 pracowników, którzy wspierają zarząd. Jego adres to 20th Street i Constitution Avenue NW, Waszyngton, DC 20551.
Niezależność zarządu Fed
Struktura zarządu Fed została stworzona w celu zapewnienia jej niezależności od polityki. Prezydent mianuje potencjalnych członków zarządu, a Senat USA je potwierdza. Jeżeli przestrzegany jest rozłożony harmonogram, żaden prezydent ani większość partii kongresowej nie może kontrolować zarządu. Ta niezależność pozwala Fedowi skoncentrować się na długoterminowych celach gospodarczych. Nie można wywierać na nich presji, by podniosła lub obniżyła stopy procentowe. Zamiast tego podejmują wszystkie decyzje wyłącznie na podstawie wskaźników ekonomicznych.
