Stopa dyskontowa, zwana również stopą redyskontową lub stopą bankową, stopa procentowa pobierana przez bank centralny z tytułu pożyczek funduszy rezerwowych dla banków komercyjnych i innych pośredników finansowych. Pierwotnie oprocentowanie to było rzeczywistym dyskontem (oprocentowanie utrzymywane od pożyczonej kwoty), ale obecnie oprocentowanie to jest rzeczywistym oprocentowaniem, mimo że nadal stosuje się stopę dyskontową terminową.
Stopa dyskontowa służy jako ważny wskaźnik kondycji kredytu w gospodarce. Ponieważ podwyższenie lub obniżenie stopy dyskontowej wpływa na zmianę kosztów kredytu ponoszonych przez banki, a tym samym na wysokość stóp procentowych, którymi obciążają one kredyty, dostosowanie stopy dyskontowej jest uważane za narzędzie walki z recesją lub inflacją. Stopa dyskontowa jest również stosowana w przypadku deficytów bilansu płatniczego, czyli do regulowania międzynarodowych przepływów kapitału.
