Koszt utopiony, w ekonomii i finansach, koszt, który już został poniesiony i który nie może być odzyskany. Przy podejmowaniu decyzji ekonomicznych koszty utopione są traktowane jako utracone i nie są brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o kontynuacji projektu inwestycyjnego.
Przykładem kosztów utopionych byłoby wydanie 5 milionów dolarów na budowę fabryki, która według prognoz ma kosztować 10 milionów dolarów. Wydane już 5 milionów dolarów – koszty utopione – nie powinny być brane pod uwagę przy podejmowaniu decyzji o tym, czy fabryka powinna zostać ukończona. Zamiast tego powinny mieć znaczenie oczekiwania co do przyszłych kosztów i przyszłych zysków po uruchomieniu fabryki.
Powodem, dla którego analiza ekonomiczna ignoruje koszty utopione jest to, że pomaga to powstrzymać decydentów od wyrzucania dobrych i złych pieniędzy, gdy utknęli w nierentownym projekcie. Często zdarza się, że duża inwestycja początkowa w kiepski projekt skutkuje pokusą wydania większej ilości pieniędzy na projekt w nadziei odzyskania kosztów utopionych lub zapobieżenia wstydliwości. Teoria ekonomii stara się rozwiązać ten problem, koncentrując się wyłącznie na przyszłych kosztach i zyskach.
