Za nami pożegnalne spotkanie Mario Draghiego. Euro jest zatem już największym czynnikiem zagrażającym w lusterku wstecznym. Pozycja dolara wygląda zupełnie odwrotnie. Oczywiście uwaga rynku zostaje przesunięta z kroków Europejskiego Banku Centralnego na intencje Rezerwy Federalnej.
Jednocześnie rynki stale i czujnie analizują wszystkie informacje o wojnach handlowych. Ta kwestia przypomina trochę wieniec – wstań. Ponieważ ostatnie dziesięć dni na rynku było optymistyczne, że porozumienie jest nie tylko możliwe, ale także dość bliskie, czy teraz nadszedł czas, aby rozpalić spór? Zalecamy sceptyczny osąd dotyczący zarówno wojen handlowych, jak i Brexitu. Przekłada się to na ostrożne podejście do możliwości dalszego umacniania się funta, a także bezpośrednie negatywne nastawienie do walut Antypody.
Wracając do najważniejszego wydarzenia tygodnia: naszym zdaniem Fed obniży stopy procentowe o 25 pb i do 1,75-2,00%. Komunikacja władz monetarnych będzie bardzo delikatna. Dlaczego? Po pierwsze: wiodące barometry ekonomiczne spadły od czasu lipcowego spotkania. Po drugie, wybuchły wojny handlowe i zaobserwowaliśmy epizod zwiększonej zmienności na rynkach finansowych. Po trzecie, niektórzy decydenci są zaniepokojeni odwróceniem krzywej dochodowości. Proces ten pogłębił się dopiero w ostatnich tygodniach. Dlatego można zadać pytanie: dlaczego nie obniżyć o 50 pb? Trump na pewno byłby szczęśliwy … Odpowiedź jest prosta: takie ruchy są zarezerwowane na kryzysy i oczywiście nie może być teraz.
Oprócz decyzji Fed (w środę) poznamy również wiele innych interesujących danych, które oczywiście pozostaną w tle. Poniedziałek jest odczytem stanu Empire State w Nowym Jorku, tj. Pierwszego regionalnego wskaźnika klimatu gospodarczego. We wtorek pojawią się dane z amerykańskiego przemysłu, które zostaną przeanalizowane pod kątem tego, czy potwierdzają słabość sugerowaną przez ankiety i miękkie wskaźniki. W środę i czwartek, oprócz cotygodniowych odczytów zmian zapasów ropy i liczby nowo zarejestrowanych bezrobotnych, ujrzy światło dzienne także pakiet odczytów z rynku nieruchomości. Jego stan „cicho” i w tle pogorszył się w ostatnich miesiącach. Pozostajemy negatywni wobec dolara ze względu na perspektywy polityki pieniężnej. Widzimy wartość w euro, walutach skandynawskich, a także w dolarach kanadyjskich. Dla ostatniej z tych walut kluczowy będzie odczyt inflacji w środę i piątkowe dane o sprzedaży detalicznej.
W strefie euro najważniejsze wydarzenia odbywają się we wtorek. Będą to indeks ZEW i przemówienie głównego ekonomisty EBC Lane and Coeure zaplanowane na 17:30. Może rzucić nieco więcej światła na niedawne poluzowanie polityki przez EBC. Rynek funtów jest nadal zdominowany przez Brexit. Warto jednak poznać opinię Banku Anglii na ten temat. Okazją do tego będzie czwartkowe spotkanie, na którym parametry polityki oczywiście się nie zmienią. Wcześniej, bo we wtorek poznamy dynamikę inflacji. W tym tygodniu decyzje w sprawie stóp będą również podejmowane przez Norges Bank, który podniesie stopy (!!!) i SNB.
Niektóre ważne publikacje na temat Antypodów. We wtorek będą to protokoły ze spotkania RBA we wrześniu, aw czwartek uwaga skupi się na raportach z australijskiego rynku pracy i dynamice PKB gospodarki Nowej Zelandii wygenerowanej w drugim kwartale. Tradycyjnie dane z Japonii nie przyciągają uwagi i należy odnotować piątkowe dane o inflacji. W czwartek Bank Japonii potwierdzi, że jego polityka pozostaje na obecnym poziomie. Jen będzie nadal kształtowany przez globalne nastroje i poziom rentowności amerykańskich obligacji skarbowych. Ten tydzień jest najgorszy dla jena w tym roku, a naszym podstawowym scenariuszem jest wzmocnienie naprawcze. Preferowanym „pojazdem” jest AUD / JPY.
